ásóm
See also: ásom
Hungarian edit
Etymology edit
Pronunciation edit
Noun edit
ásóm
- first-person singular single-possession possessive of ásó
Declension edit
| Inflection (stem in -a-, back harmony) | ||
|---|---|---|
| singular | plural | |
| nominative | ásóm | — |
| accusative | ásómat | — |
| dative | ásómnak | — |
| instrumental | ásómmal | — |
| causal-final | ásómért | — |
| translative | ásómmá | — |
| terminative | ásómig | — |
| essive-formal | ásómként | — |
| essive-modal | ásómul | — |
| inessive | ásómban | — |
| superessive | ásómon | — |
| adessive | ásómnál | — |
| illative | ásómba | — |
| sublative | ásómra | — |
| allative | ásómhoz | — |
| elative | ásómból | — |
| delative | ásómról | — |
| ablative | ásómtól | — |
| non-attributive possessive - singular |
ásómé | — |
| non-attributive possessive - plural |
ásóméi | — |