Ingrian edit

Etymology edit

From ääri (edge) +‎ -mäin.

Pronunciation edit

Adjective edit

äärimäin (comparative äärimäisemp)

  1. extreme (closest to the edge/border)

Declension edit

Declension of äärimäin (type 1/kärpäin, no gradation)
singular plural
nominative äärimäin äärimäiset
genitive äärimäisen äärimäisiin
partitive äärimäistä, äärimäist äärimäisiä
illative äärimäisee äärimäisii
inessive äärimäisees äärimäisiis
elative äärimäisest äärimäisist
allative äärimäiselle äärimäisille
adessive äärimäiseel äärimäisiil
ablative äärimäiselt äärimäisilt
translative äärimäiseks äärimäisiks
essive äärimäisennä, äärimäiseen äärimäisinnä, äärimäisiin
exessive1) äärimäisent äärimäisint
1) obsolete
*) the accusative corresponds with either the genitive (sg) or nominative (pl)
**) the comitative is formed by adding the suffix -ka? or -kä? to the genitive.

Synonyms edit

References edit

  • Ruben E. Nirvi (1971) Inkeroismurteiden Sanakirja, Helsinki: Suomalais-Ugrilainen Seura, page 699