åtnjuta
Swedish edit
Etymology edit
From åt (“for”) + njuta (“to enjoy”).
Verb edit
åtnjuta (present åtnjuter, preterite åtnjöt, supine åtnjutit, imperative åtnjut)
- to enjoy; to have the benefit of
Conjugation edit
Conjugation of åtnjuta (class 2 strong)
| Active | Passive | |||
|---|---|---|---|---|
| Infinitive | åtnjuta | åtnjutas | ||
| Supine | åtnjutit | åtnjutits | ||
| Imperative | åtnjut | — | ||
| Imper. plural1 | åtnjuten | — | ||
| Present | Past | Present | Past | |
| Indicative | åtnjuter | åtnjöt | åtnjuts, åtnjutes | åtnjöts |
| Ind. plural1 | åtnjuta | åtnjöto | åtnjutas | åtnjötos |
| Subjunctive2 | åtnjute | åtnjöte | åtnjutes | åtnjötes |
| Participles | ||||
| Present participle | åtnjutande | |||
| Past participle | åtnjuten | |||
| 1 Archaic. 2 Dated. See the appendix on Swedish verbs. | ||||