çağa

Azerbaijani

Etymology

From Common Turkic *čāqa.

Pronunciation

• IPA^(key): [t͡ʃɑˈɣɑ], [t͡sɑˈɣɑ]
• Hyphenation: ça‧ğa

Noun

çağa (definite accusative çağanı, plural çağalar)

1. newborn child

   Synonym: körpə

Declension

Declension of çağa
	singular	plural
nominative	çağa	çağalar
definite accusative	çağanı	çağaları
dative	çağaya	çağalara
locative	çağada	çağalarda
ablative	çağadan	çağalardan
definite genitive	çağanın	çağaların

Possessive forms of çağa
	nominative
	singular	plural
mənim (“my”)	çağam	çağalarım
sənin (“your”)	çağan	çağaların
onun (“his/her/its”)	çağası	çağaları
bizim (“our”)	çağamız	çağalarımız
sizin (“your”)	çağanız	çağalarınız
onların (“their”)	çağası or çağaları	çağaları
	accusative
	singular	plural
mənim (“my”)	çağamı	çağalarımı
sənin (“your”)	çağanı	çağalarını
onun (“his/her/its”)	çağasını	çağalarını
bizim (“our”)	çağamızı	çağalarımızı
sizin (“your”)	çağanızı	çağalarınızı
onların (“their”)	çağasını or çağalarını	çağalarını
	dative
	singular	plural
mənim (“my”)	çağama	çağalarıma
sənin (“your”)	çağana	çağalarına
onun (“his/her/its”)	çağasına	çağalarına
bizim (“our”)	çağamıza	çağalarımıza
sizin (“your”)	çağanıza	çağalarınıza
onların (“their”)	çağasına or çağalarına	çağalarına
	locative
	singular	plural
mənim (“my”)	çağamda	çağalarımda
sənin (“your”)	çağanda	çağalarında
onun (“his/her/its”)	çağasında	çağalarında
bizim (“our”)	çağamızda	çağalarımızda
sizin (“your”)	çağanızda	çağalarınızda
onların (“their”)	çağasında or çağalarında	çağalarında
	ablative
	singular	plural
mənim (“my”)	çağamdan	çağalarımdan
sənin (“your”)	çağandan	çağalarından
onun (“his/her/its”)	çağasından	çağalarından
bizim (“our”)	çağamızdan	çağalarımızdan
sizin (“your”)	çağanızdan	çağalarınızdan
onların (“their”)	çağasından or çağalarından	çağalarından
	genitive
	singular	plural
mənim (“my”)	çağamın	çağalarımın
sənin (“your”)	çağanın	çağalarının
onun (“his/her/its”)	çağasının	çağalarının
bizim (“our”)	çağamızın	çağalarımızın
sizin (“your”)	çağanızın	çağalarınızın
onların (“their”)	çağasının or çağalarının	çağalarının

Tatar

Noun

çağa

1. newborn child

Turkish

Etymology

From Proto-Turkic *čāka (“newborn child”).

Noun

çağa (definite accusative çağayı, plural çağalar)

1. (dialectal) newborn child

Declension

Inflection
Nominative	çağa
Definite accusative	çağayı
	Singular	Plural
Nominative	çağa	çağalar
Definite accusative	çağayı	çağaları
Dative	çağaya	çağalara
Locative	çağada	çağalarda
Ablative	çağadan	çağalardan
Genitive	çağanın	çağaların
Possessive forms Nominative Singular Plural 1st singular çağam çağalarım 2nd singular çağan çağaların 3rd singular çağası çağaları 1st plural çağamız çağalarımız 2nd plural çağanız çağalarınız 3rd plural çağaları çağaları Definite accusative Singular Plural 1st singular çağamı çağalarımı 2nd singular çağanı çağalarını 3rd singular çağasını çağalarını 1st plural çağamızı çağalarımızı 2nd plural çağanızı çağalarınızı 3rd plural çağalarını çağalarını Dative Singular Plural 1st singular çağama çağalarıma 2nd singular çağana çağalarına 3rd singular çağasına çağalarına 1st plural çağamıza çağalarımıza 2nd plural çağanıza çağalarınıza 3rd plural çağalarına çağalarına Locative Singular Plural 1st singular çağamda çağalarımda 2nd singular çağanda çağalarında 3rd singular çağasında çağalarında 1st plural çağamızda çağalarımızda 2nd plural çağanızda çağalarınızda 3rd plural çağalarında çağalarında Ablative Singular Plural 1st singular çağamdan çağalarımdan 2nd singular çağandan çağalarından 3rd singular çağasından çağalarından 1st plural çağamızdan çağalarımızdan 2nd plural çağanızdan çağalarınızdan 3rd plural çağalarından çağalarından Genitive Singular Plural 1st singular çağamın çağalarımın 2nd singular çağanın çağalarının 3rd singular çağasının çağalarının 1st plural çağamızın çağalarımızın 2nd plural çağanızın çağalarınızın 3rd plural çağalarının çağalarının

Further reading

• “çağa”, in Turkish dictionaries, Türk Dil Kurumu