ófriður
See also: ófríður
Icelandic edit
Etymology edit
From Old Norse úfriðr, from Proto-Germanic *unfriþuz. By surface analysis, ó- (“un-”) + friður (“peace”).
Pronunciation edit
Noun edit
ófriður m (genitive singular ófriðar, no plural)
Declension edit
declension of ófriður
m-s3 | singular | |
---|---|---|
indefinite | definite | |
nominative | ófriður | ófriðurinn |
accusative | ófrið | ófriðinn |
dative | ófriði | ófriðinum |
genitive | ófriðar | ófriðarins |