útata
See also: utata
Icelandic edit
Etymology edit
Pronunciation edit
Verb edit
útata (weak verb, third-person singular past indicative útataði, supine útatað)
- (transitive, with accusative) to soil, to dirty
Conjugation edit
útata — active voice (germynd)
| infinitive (nafnháttur) |
að útata | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| supine (sagnbót) |
útatað | ||||
| present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
útatandi | ||||
| indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
| present (nútíð) |
ég útata | við útötum | present (nútíð) |
ég útati | við útötum |
| þú útatar | þið útatið | þú útatir | þið útatið | ||
| hann, hún, það útatar | þeir, þær, þau útata | hann, hún, það útati | þeir, þær, þau útati | ||
| past (þátíð) |
ég útataði | við útötuðum | past (þátíð) |
ég útataði | við útötuðum |
| þú útataðir | þið útötuðuð | þú útataðir | þið útötuðuð | ||
| hann, hún, það útataði | þeir, þær, þau útötuðu | hann, hún, það útataði | þeir, þær, þau útötuðu | ||
| imperative (boðháttur) |
útata (þú) | útatið (þið) | |||
| Forms with appended personal pronoun | |||||
| útataðu | útatiði * | ||||
| * Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. | |||||
| infinitive (nafnháttur) |
að útatast | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| supine (sagnbót) |
útatast | ||||
| present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
útatandist ** ** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses | ||||
| indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
| present (nútíð) |
ég útatast | við útötumst | present (nútíð) |
ég útatist | við útötumst |
| þú útatast | þið útatist | þú útatist | þið útatist | ||
| hann, hún, það útatast | þeir, þær, þau útatast | hann, hún, það útatist | þeir, þær, þau útatist | ||
| past (þátíð) |
ég útataðist | við útötuðumst | past (þátíð) |
ég útataðist | við útötuðumst |
| þú útataðist | þið útötuðust | þú útataðist | þið útötuðust | ||
| hann, hún, það útataðist | þeir, þær, þau útötuðust | hann, hún, það útataðist | þeir, þær, þau útötuðust | ||
| imperative (boðháttur) |
útatast (þú) | útatist (þið) | |||
| Forms with appended personal pronoun | |||||
| útatastu | útatisti * | ||||
| * Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. | |||||
útataður — past participle (lýsingarháttur þátíðar)
| strong declension (sterk beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) | ||
| nominative (nefnifall) |
útataður | útötuð | útatað | útataðir | útataðar | útötuð | |
| accusative (þolfall) |
útataðan | útataða | útatað | útataða | útataðar | útötuð | |
| dative (þágufall) |
útötuðum | útataðri | útötuðu | útötuðum | útötuðum | útötuðum | |
| genitive (eignarfall) |
útataðs | útataðrar | útataðs | útataðra | útataðra | útataðra | |
| weak declension (veik beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
| masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) | ||
| nominative (nefnifall) |
útataði | útataða | útataða | útötuðu | útötuðu | útötuðu | |
| accusative (þolfall) |
útataða | útötuðu | útataða | útötuðu | útötuðu | útötuðu | |
| dative (þágufall) |
útataða | útötuðu | útataða | útötuðu | útötuðu | útötuðu | |
| genitive (eignarfall) |
útataða | útötuðu | útataða | útötuðu | útötuðu | útötuðu | |