üçgen
Turkish edit
Etymology edit
From üç (“three”) + -gen (“sides”).
Pronunciation edit
Noun edit
üçgen (definite accusative üçgeni, plural üçgenler)
Declension edit
| Inflection | ||
|---|---|---|
| Nominative | üçgen | |
| Definite accusative | üçgeni | |
| Singular | Plural | |
| Nominative | üçgen | üçgenler |
| Definite accusative | üçgeni | üçgenleri |
| Dative | üçgene | üçgenlere |
| Locative | üçgende | üçgenlerde |
| Ablative | üçgenden | üçgenlerden |
| Genitive | üçgenin | üçgenlerin |