ýfa
Icelandic edit
Verb edit
ýfa (weak verb, third-person singular past indicative ýfði, supine ýft)
Conjugation edit
ýfa — active voice (germynd)
| infinitive (nafnháttur) |
að ýfa | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| supine (sagnbót) |
ýft | ||||
| present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
ýfandi | ||||
| indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
| present (nútíð) |
ég ýfi | við ýfum | present (nútíð) |
ég ýfi | við ýfum |
| þú ýfir | þið ýfið | þú ýfir | þið ýfið | ||
| hann, hún, það ýfir | þeir, þær, þau ýfa | hann, hún, það ýfi | þeir, þær, þau ýfi | ||
| past (þátíð) |
ég ýfði | við ýfðum | past (þátíð) |
ég ýfði | við ýfðum |
| þú ýfðir | þið ýfðuð | þú ýfðir | þið ýfðuð | ||
| hann, hún, það ýfði | þeir, þær, þau ýfðu | hann, hún, það ýfði | þeir, þær, þau ýfðu | ||
| imperative (boðháttur) |
ýf (þú) | ýfið (þið) | |||
| Forms with appended personal pronoun | |||||
| ýfðu | ýfiði * | ||||
| * Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. | |||||
| infinitive (nafnháttur) |
að ýfast | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| supine (sagnbót) |
ýfst | ||||
| present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
ýfandist ** ** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses | ||||
| indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
| present (nútíð) |
ég ýfist | við ýfumst | present (nútíð) |
ég ýfist | við ýfumst |
| þú ýfist | þið ýfist | þú ýfist | þið ýfist | ||
| hann, hún, það ýfist | þeir, þær, þau ýfast | hann, hún, það ýfist | þeir, þær, þau ýfist | ||
| past (þátíð) |
ég ýfðist | við ýfðumst | past (þátíð) |
ég ýfðist | við ýfðumst |
| þú ýfðist | þið ýfðust | þú ýfðist | þið ýfðust | ||
| hann, hún, það ýfðist | þeir, þær, þau ýfðust | hann, hún, það ýfðist | þeir, þær, þau ýfðust | ||
| imperative (boðháttur) |
ýfst (þú) | ýfist (þið) | |||
| Forms with appended personal pronoun | |||||
| ýfstu | ýfisti * | ||||
| * Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. | |||||
ýfður — past participle (lýsingarháttur þátíðar)
| strong declension (sterk beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) | ||
| nominative (nefnifall) |
ýfður | ýfð | ýft | ýfðir | ýfðar | ýfð | |
| accusative (þolfall) |
ýfðan | ýfða | ýft | ýfða | ýfðar | ýfð | |
| dative (þágufall) |
ýfðum | ýfðri | ýfðu | ýfðum | ýfðum | ýfðum | |
| genitive (eignarfall) |
ýfðs | ýfðrar | ýfðs | ýfðra | ýfðra | ýfðra | |
| weak declension (veik beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
| masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) | ||
| nominative (nefnifall) |
ýfði | ýfða | ýfða | ýfðu | ýfðu | ýfðu | |
| accusative (þolfall) |
ýfða | ýfðu | ýfða | ýfðu | ýfðu | ýfðu | |
| dative (þágufall) |
ýfða | ýfðu | ýfða | ýfðu | ýfðu | ýfðu | |
| genitive (eignarfall) |
ýfða | ýfðu | ýfða | ýfðu | ýfðu | ýfðu | |