þjóleggr
Old Norse edit
Etymology edit
Noun edit
þjóleggr m (genitive þjóleggjar, plural þjóleggir)
Declension edit
Declension of þjóleggr (strong i-stem, ar-genitive)
| masculine | singular | plural | ||
|---|---|---|---|---|
| indefinite | definite | indefinite | definite | |
| nominative | þjóleggr | þjóleggrinn | þjóleggir | þjóleggirnir |
| accusative | þjólegg | þjólegginn | þjóleggi | þjóleggina |
| dative | þjólegg | þjólegginum | þjóleggjum | þjóleggjunum |
| genitive | þjóleggjar | þjóleggjarins | þjóleggja | þjóleggjanna |
References edit
- þjóleggr in A Concise Dictionary of Old Icelandic, G. T. Zoëga, Clarendon Press, 1910, at Internet Archive.