þræta
Icelandic edit
Etymology edit
From Old Norse þræt(t)a. Cognate with Danish trætte, Swedish träta.
Pronunciation edit
Verb edit
þræta (weak verb, third-person singular past indicative þrætti, supine þrætt)
- (intransitive) to quarrel, to bicker
Conjugation edit
þræta — active voice (germynd)
| infinitive (nafnháttur) |
að þræta | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| supine (sagnbót) |
þrætt | ||||
| present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
þrætandi | ||||
| indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
| present (nútíð) |
ég þræti | við þrætum | present (nútíð) |
ég þræti | við þrætum |
| þú þrætir | þið þrætið | þú þrætir | þið þrætið | ||
| hann, hún, það þrætir | þeir, þær, þau þræta | hann, hún, það þræti | þeir, þær, þau þræti | ||
| past (þátíð) |
ég þrætti | við þrættum | past (þátíð) |
ég þrætti | við þrættum |
| þú þrættir | þið þrættuð | þú þrættir | þið þrættuð | ||
| hann, hún, það þrætti | þeir, þær, þau þrættu | hann, hún, það þrætti | þeir, þær, þau þrættu | ||
| imperative (boðháttur) |
þræt (þú) | þrætið (þið) | |||
| Forms with appended personal pronoun | |||||
| þrættu | þrætiði * | ||||
| * Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. | |||||
| infinitive (nafnháttur) |
að þrætast | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| supine (sagnbót) |
þræst | ||||
| present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
þrætandist ** ** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses | ||||
| indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
| present (nútíð) |
ég þrætist | við þrætumst | present (nútíð) |
ég þrætist | við þrætumst |
| þú þrætist | þið þrætist | þú þrætist | þið þrætist | ||
| hann, hún, það þrætist | þeir, þær, þau þrætast | hann, hún, það þrætist | þeir, þær, þau þrætist | ||
| past (þátíð) |
ég þrættist | við þrættumst | past (þátíð) |
ég þrættist | við þrættumst |
| þú þrættist | þið þrættust | þú þrættist | þið þrættust | ||
| hann, hún, það þrættist | þeir, þær, þau þrættust | hann, hún, það þrættist | þeir, þær, þau þrættust | ||
| imperative (boðháttur) |
þræst (þú) | þrætist (þið) | |||
| Forms with appended personal pronoun | |||||
| þræstu | þrætisti * | ||||
| * Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. | |||||
þrættur — past participle (lýsingarháttur þátíðar)
| strong declension (sterk beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) | ||
| nominative (nefnifall) |
þrættur | þrætt | þrætt | þrættir | þrættar | þrætt | |
| accusative (þolfall) |
þrættan | þrætta | þrætt | þrætta | þrættar | þrætt | |
| dative (þágufall) |
þrættum | þrættri | þrættu | þrættum | þrættum | þrættum | |
| genitive (eignarfall) |
þrætts | þrættrar | þrætts | þrættra | þrættra | þrættra | |
| weak declension (veik beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
| masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) | ||
| nominative (nefnifall) |
þrætti | þrætta | þrætta | þrættu | þrættu | þrættu | |
| accusative (þolfall) |
þrætta | þrættu | þrætta | þrættu | þrættu | þrættu | |
| dative (þágufall) |
þrætta | þrættu | þrætta | þrættu | þrættu | þrættu | |
| genitive (eignarfall) |
þrætta | þrættu | þrætta | þrættu | þrættu | þrættu | |
Synonyms edit
- (to quarrel): deila, þjarka, þrátta, þrasa, þrefa, þvarga, stæla, kýta, bítast, rífast, bræla, karpa
Noun edit
þræta f (genitive singular þrætu, nominative plural þrætur)
Declension edit
declension of þræta