şikâyetçi

Turkish

Etymology

From Ottoman Turkish شكایتجی (şiḱayetci), equivalent to şikâyet (“complaint”) +‎ -çi.

Pronunciation

• IPA^(key): /ʃi.caː.jetˈt͡ʃi/
• Hyphenation: şi‧ka‧yet‧çi

Adjective

şikâyetçi

1. disgruntled

   Bu durumdan şikâyetçi misin?

   Are you disgruntled about that?

   Şikâyetçi bir edası vardı.

   She looked disgruntled.

2. complainant

   Kocam biraz şiddete meyilli ama şikâyetçi değilim, seviyorum onu.

   My husband is a little inclined to violence but I won't file a complaint, I love him.

Synonyms

• müşteki
• şekvacı

Derived terms

• şikayetçi olmak
• şikayetçilik