švaa
Finnish edit
Etymology edit
From German Schwa, from Hebrew שְׁוָא (sh'va/š’vā).
Pronunciation edit
Noun edit
švaa
- schwa (indeterminate central vowel sound)
Declension edit
Inflection of švaa (Kotus type 18/maa, no gradation) | ||||
---|---|---|---|---|
nominative | švaa | švaat | ||
genitive | švaan | švaiden švaitten | ||
partitive | švaata | švaita | ||
illative | švaahan | švaihin | ||
singular | plural | |||
nominative | švaa | švaat | ||
accusative | nom. | švaa | švaat | |
gen. | švaan | |||
genitive | švaan | švaiden švaitten | ||
partitive | švaata | švaita | ||
inessive | švaassa | švaissa | ||
elative | švaasta | švaista | ||
illative | švaahan | švaihin | ||
adessive | švaalla | švailla | ||
ablative | švaalta | švailta | ||
allative | švaalle | švaille | ||
essive | švaana | švaina | ||
translative | švaaksi | švaiksi | ||
abessive | švaatta | švaitta | ||
instructive | — | švain | ||
comitative | See the possessive forms below. |
Derived terms edit
compounds