Θεοτοκίου

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /tʰe.o.to.kí.uː/ → /θe.o.toˈci.u/ → /θe.o.toˈci.u/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /tʰe.o.to.kí.uː/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /tʰe.o.toˈki.u/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /θe.o.toˈci.u/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /θe.o.toˈci.u/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /θe.o.toˈci.u/

Proper noun

Θεοτοκίου • (Theotokíou)

1. genitive singular of Θεοτοκίον (Theotokíon)