Λαέρταο

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /laː.ér.taː.o/ → /laˈer.ta.o/ → /laˈer.ta.o/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /laː.ér.taː.o/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /laˈer.ta.o/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /laˈer.ta.o/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /laˈer.ta.o/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /laˈer.ta.o/

Proper noun

Λᾱέρτᾱο • (Lāértāo)

1. (Epic) genitive singular of Λᾱέρτης (Lāértēs)