Φιδηνάτης
Ancient Greek edit
Etymology edit
Pronunciation edit
- (5th BCE Attic) IPA(key): /pʰiː.dɛː.nǎː.tɛːs/
- (1st CE Egyptian) IPA(key): /pʰi.de̝ˈna.te̝s/
- (4th CE Koine) IPA(key): /ɸi.ðiˈna.tis/
- (10th CE Byzantine) IPA(key): /fi.ðiˈna.tis/
- (15th CE Constantinopolitan) IPA(key): /fi.ðiˈna.tis/
Noun edit
Φῑδηνᾱ́της • (Phīdēnā́tēs) m (genitive Φῑδηνᾱ́του); first declension
- an inhabitant of Fidenae
Inflection edit
Case / # | Singular | Dual | Plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Nominative | ὁ Φῑδηνᾱ́της ho Phīdēnā́tēs |
τὼ Φῑδηνᾱ́τᾱ tṑ Phīdēnā́tā |
οἱ Φῑδηνᾶται hoi Phīdēnâtai | ||||||||||
Genitive | τοῦ Φῑδηνᾱ́του toû Phīdēnā́tou |
τοῖν Φῑδηνᾱ́ταιν toîn Phīdēnā́tain |
τῶν Φῑδηνᾱτῶν tôn Phīdēnātôn | ||||||||||
Dative | τῷ Φῑδηνᾱ́τῃ tôi Phīdēnā́tēi |
τοῖν Φῑδηνᾱ́ταιν toîn Phīdēnā́tain |
τοῖς Φῑδηνᾱ́ταις toîs Phīdēnā́tais | ||||||||||
Accusative | τὸν Φῑδηνᾱ́την tòn Phīdēnā́tēn |
τὼ Φῑδηνᾱ́τᾱ tṑ Phīdēnā́tā |
τοὺς Φῑδηνᾱ́τᾱς toùs Phīdēnā́tās | ||||||||||
Vocative | Φῑδηνᾶτᾰ Phīdēnâta |
Φῑδηνᾱ́τᾱ Phīdēnā́tā |
Φῑδηνᾶται Phīdēnâtai | ||||||||||
Notes: |
|
Related terms edit
- Φῑδήνη (Phīdḗnē)
Descendants edit
- Greek: Φιδηνάτης (Fidinátis)
References edit
- Woodhouse, S. C. (1910) English–Greek Dictionary: A Vocabulary of the Attic Language[1], London: Routledge & Kegan Paul Limited, page 1,011
- Φιδηνάτης in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette