αδιαμοίραστος
Greek edit
Adjective edit
αδιαμοίραστος • (adiamoírastos) m (feminine αδιαμοίραστη, neuter αδιαμοίραστο)
- undivided, undistributed, not handed out
Declension edit
Declension of αδιαμοίραστος
| number case \ gender |
singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | |
| nominative | αδιαμοίραστος • | αδιαμοίραστη • | αδιαμοίραστο • | αδιαμοίραστοι • | αδιαμοίραστες • | αδιαμοίραστα • |
| genitive | αδιαμοίραστου • | αδιαμοίραστης • | αδιαμοίραστου • | αδιαμοίραστων • | αδιαμοίραστων • | αδιαμοίραστων • |
| accusative | αδιαμοίραστο • | αδιαμοίραστη • | αδιαμοίραστο • | αδιαμοίραστους • | αδιαμοίραστες • | αδιαμοίραστα • |
| vocative | αδιαμοίραστε • | αδιαμοίραστη • | αδιαμοίραστο • | αδιαμοίραστοι • | αδιαμοίραστες • | αδιαμοίραστα • |
Synonyms edit
- αδιανέμητος (adianémitos)
- αμοίραστος (amoírastos)