αδιεκδίκητος

Greek

Adjective

αδιεκδίκητος • (adiekdíkitos) m (feminine αδιεκδίκητη, neuter αδιεκδίκητο)

1. unclaimed

Declension

Declension of αδιεκδίκητος

number  case \ gender	singular			plural
	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	αδιεκδίκητος •	αδιεκδίκητη •	αδιεκδίκητο •	αδιεκδίκητοι •	αδιεκδίκητες •	αδιεκδίκητα •
genitive	αδιεκδίκητου •	αδιεκδίκητης •	αδιεκδίκητου •	αδιεκδίκητων •	αδιεκδίκητων •	αδιεκδίκητων •
accusative	αδιεκδίκητο •	αδιεκδίκητη •	αδιεκδίκητο •	αδιεκδίκητους •	αδιεκδίκητες •	αδιεκδίκητα •
vocative	αδιεκδίκητε •	αδιεκδίκητη •	αδιεκδίκητο •	αδιεκδίκητοι •	αδιεκδίκητες •	αδιεκδίκητα •