αετονύχης

Greek

Etymology

From αετός (aetós) +‎ νύχι (nýchi).

Noun

αετονύχης • (aetonýchis) m (plural αετονύχηδες, feminine αετονύχισσα)

1. sharp operator, cunning cheat
2. grasping person

Declension

Declension of αετονύχης

	singular	plural
nominative	αετονύχης •	αετονύχηδες •
genitive	αετονύχη •	αετονύχηδων •
accusative	αετονύχη •	αετονύχηδες •
vocative	αετονύχη •	αετονύχηδες •

Related terms

• see: αετός m (aetós, “eagle”)