ανήκουστος

Greek

Adjective

ανήκουστος • (aníkoustos) m (feminine ανήκουστη, neuter ανήκουστο)

1. unheard, unheard of, inaudible
2. (figuratively) unique
3. (figuratively) heard for the first time

Declension

Declension of ανήκουστος

number  case \ gender	singular			plural
	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	ανήκουστος •	ανήκουστη •	ανήκουστο •	ανήκουστοι •	ανήκουστες •	ανήκουστα •
genitive	ανήκουστου •	ανήκουστης •	ανήκουστου •	ανήκουστων •	ανήκουστων •	ανήκουστων •
accusative	ανήκουστο •	ανήκουστη •	ανήκουστο •	ανήκουστους •	ανήκουστες •	ανήκουστα •
vocative	ανήκουστε •	ανήκουστη •	ανήκουστο •	ανήκουστοι •	ανήκουστες •	ανήκουστα •