αναθηματικός

Greek

Adjective

αναθηματικός • (anathimatikós) m (feminine αναθηματική, neuter αναθηματικό)

1. dedicatory, votive

Declension

Declension of αναθηματικός

number  case \ gender	singular			plural
	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	αναθηματικός •	αναθηματική •	αναθηματικό •	αναθηματικοί •	αναθηματικές •	αναθηματικά •
genitive	αναθηματικού •	αναθηματικής •	αναθηματικού •	αναθηματικών •	αναθηματικών •	αναθηματικών •
accusative	αναθηματικό •	αναθηματική •	αναθηματικό •	αναθηματικούς •	αναθηματικές •	αναθηματικά •
vocative	αναθηματικέ •	αναθηματική •	αναθηματικό •	αναθηματικοί •	αναθηματικές •	αναθηματικά •

Related terms

• ανάθημα n (anáthima, “donation”)