ανακρεόντειος

Greek

Adjective

ανακρεόντειος • (anakreónteios) m (feminine ανακρεόντεια, neuter ανακρεόντειο)

1. relating to the poet Anacreon (notable for Bacchanalian poetry)
2. (el, by extension) Bacchanalian (of poetry)

Declension

Declension of ανακρεόντειος

number  case \ gender	singular			plural
	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	ανακρεόντειος •	ανακρεόντεια •	ανακρεόντειο •	ανακρεόντειοι •	ανακρεόντειες •	ανακρεόντεια •
genitive	ανακρεόντειου •	ανακρεόντειας •	ανακρεόντειου •	ανακρεόντειων •	ανακρεόντειων •	ανακρεόντειων •
accusative	ανακρεόντειο •	ανακρεόντεια •	ανακρεόντειο •	ανακρεόντειους •	ανακρεόντειες •	ανακρεόντεια •
vocative	ανακρεόντειε •	ανακρεόντεια •	ανακρεόντειο •	ανακρεόντειοι •	ανακρεόντειες •	ανακρεόντεια •

Related terms

• Ανακρέων m (Anakréon, “Anacreon”)