αναμορφωτής

Greek

Noun

αναμορφωτής • (anamorfotís) m (plural αναμορφωτές, feminine αναμορφώτρια)

1. reformer (person who seeks to reform)

Declension

Declension of αναμορφωτής

	singular	plural
nominative	αναμορφωτής •	αναμορφωτές •
genitive	αναμορφωτή •	αναμορφωτών •
accusative	αναμορφωτή •	αναμορφωτές •
vocative	αναμορφωτή •	αναμορφωτές •

Related terms

• see: αναμορφώνω (anamorfóno, “to reform”)