αναμορφωτικός

Greek

Adjective

αναμορφωτικός • (anamorfotikós) m (feminine αναμορφωτική, neuter αναμορφωτικό)

1. reforming, reformative

Declension

Declension of αναμορφωτικός

number  case \ gender	singular			plural
	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	αναμορφωτικός •	αναμορφωτική •	αναμορφωτικό •	αναμορφωτικοί •	αναμορφωτικές •	αναμορφωτικά •
genitive	αναμορφωτικού •	αναμορφωτικής •	αναμορφωτικού •	αναμορφωτικών •	αναμορφωτικών •	αναμορφωτικών •
accusative	αναμορφωτικό •	αναμορφωτική •	αναμορφωτικό •	αναμορφωτικούς •	αναμορφωτικές •	αναμορφωτικά •
vocative	αναμορφωτικέ •	αναμορφωτική •	αναμορφωτικό •	αναμορφωτικοί •	αναμορφωτικές •	αναμορφωτικά •

Related terms

• see: αναμορφώνω (anamorfóno, “to reform”)