ανασύνταξη

Greek

Noun

ανασύνταξη • (anasýntaxi) f (plural ανασυντάξεις)

1. reorganisation (UK), reorganization (US)
2. regrouping, recategorisation

Declension

declension of ανασύνταξη

case     \     number	singular	plural
nominative	ανασύνταξη •	ανασυντάξεις •
genitive	ανασύνταξης •	ανασυντάξεων •
accusative	ανασύνταξη •	ανασυντάξεις •
vocative	ανασύνταξη •	ανασυντάξεις •
Older or formal genitive singular: ανασυντάξεως •

Related terms

• ανασυντάσσω (anasyntásso, “to regoragnise”)