ανατιμητικός

Greek

Adjective

ανατιμητικός • (anatimitikós) m (feminine ανατιμητική, neuter ανατιμητικό)

1. upwards, upward

Declension

Declension of ανατιμητικός

number  case \ gender	singular			plural
	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	ανατιμητικός •	ανατιμητική •	ανατιμητικό •	ανατιμητικοί •	ανατιμητικές •	ανατιμητικά •
genitive	ανατιμητικού •	ανατιμητικής •	ανατιμητικού •	ανατιμητικών •	ανατιμητικών •	ανατιμητικών •
accusative	ανατιμητικό •	ανατιμητική •	ανατιμητικό •	ανατιμητικούς •	ανατιμητικές •	ανατιμητικά •
vocative	ανατιμητικέ •	ανατιμητική •	ανατιμητικό •	ανατιμητικοί •	ανατιμητικές •	ανατιμητικά •

Related terms

• see: ανατιμώ (anatimó, “to increase”)