ανδραγάθημα

Greek

Etymology

Fom Ancient Greek ἀνδραγάθημα (andragáthēma).

Noun

ανδραγάθημα • (andragáthima) n (plural ανδραγαθήματα)

1. heroic feat, act of prowess

   Synonyms: άθλος (áthlos), κατόρθωμα (katórthoma), επίτευγμα (epítevgma)

Declension

declension of ανδραγάθημα

case     \     number	singular	plural
nominative	ανδραγάθημα •	ανδραγαθήματα •
genitive	ανδραγαθήματος •	ανδραγαθημάτων •
accusative	ανδραγάθημα •	ανδραγαθήματα •
vocative	ανδραγάθημα •	ανδραγαθήματα •

Related terms

• ανδραγαθώ (andragathó, “to fight bravely”)
• and see: ανδρεία f (andreía, “bravery”)