ανεξιχνίαστος

Greek

Adjective

ανεξιχνίαστος • (anexichníastos) m (feminine ανεξιχνίαστη, neuter ανεξιχνίαστο)

1. unfathomable, insoluble, unsolvable

   Synonym: ανεξερεύνητος (anexerévnitos)

2. inscrutable

Declension

Declension of ανεξιχνίαστος

number  case \ gender	singular			plural
	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	ανεξιχνίαστος •	ανεξιχνίαστη •	ανεξιχνίαστο •	ανεξιχνίαστοι •	ανεξιχνίαστες •	ανεξιχνίαστα •
genitive	ανεξιχνίαστου •	ανεξιχνίαστης •	ανεξιχνίαστου •	ανεξιχνίαστων •	ανεξιχνίαστων •	ανεξιχνίαστων •
accusative	ανεξιχνίαστο •	ανεξιχνίαστη •	ανεξιχνίαστο •	ανεξιχνίαστους •	ανεξιχνίαστες •	ανεξιχνίαστα •
vocative	ανεξιχνίαστε •	ανεξιχνίαστη •	ανεξιχνίαστο •	ανεξιχνίαστοι •	ανεξιχνίαστες •	ανεξιχνίαστα •