ανεπαλήθευτος

Greek

Adjective

ανεπαλήθευτος • (anepalítheftos) m (feminine ανεπαλήθευτη, neuter ανεπαλήθευτο)

1. unverifiable, unverified
2. unauthorised

Declension

Declension of ανεπαλήθευτος

number  case \ gender	singular			plural
	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	ανεπαλήθευτος •	ανεπαλήθευτη •	ανεπαλήθευτο •	ανεπαλήθευτοι •	ανεπαλήθευτες •	ανεπαλήθευτα •
genitive	ανεπαλήθευτου •	ανεπαλήθευτης •	ανεπαλήθευτου •	ανεπαλήθευτων •	ανεπαλήθευτων •	ανεπαλήθευτων •
accusative	ανεπαλήθευτο •	ανεπαλήθευτη •	ανεπαλήθευτο •	ανεπαλήθευτους •	ανεπαλήθευτες •	ανεπαλήθευτα •
vocative	ανεπαλήθευτε •	ανεπαλήθευτη •	ανεπαλήθευτο •	ανεπαλήθευτοι •	ανεπαλήθευτες •	ανεπαλήθευτα •

Related terms

• επαληθεύω (epalithévo, “to verify”)