αντίκλητος

Greek

Noun

αντίκλητος • (antíklitos) m

1. (formal) attorney

Declension

Declension of αντίκλητος

	singular	plural
nominative	αντίκλητος •	αντίκλητοι •
genitive	αντίκλητου •,  αντικλήτου •	αντίκλητων •,  αντικλήτων •
accusative	αντίκλητο •	αντίκλητους •,  αντικλήτους •
vocative	αντίκλητε •	αντίκλητοι •
Second forms are formal.