ανυπάκουος

Greek

Adjective

ανυπάκουος • (anypákouos) m (feminine ανυπάκουη, neuter ανυπάκουο)

1. disobedient
2. unruly
3. insubordinate, rebellious
4. indisciplinable, indocile, refractory

Declension

Declension of ανυπάκουος

number  case \ gender	singular			plural
	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	ανυπάκουος •	ανυπάκουη •	ανυπάκουο •	ανυπάκουοι •	ανυπάκουες •	ανυπάκουα •
genitive	ανυπάκουου •	ανυπάκουης •	ανυπάκουου •	ανυπάκουων •	ανυπάκουων •	ανυπάκουων •
accusative	ανυπάκουο •	ανυπάκουη •	ανυπάκουο •	ανυπάκουους •	ανυπάκουες •	ανυπάκουα •
vocative	ανυπάκουε •	ανυπάκουη •	ανυπάκουο •	ανυπάκουοι •	ανυπάκουες •	ανυπάκουα •

Synonyms

• ανυπότακτος (anypótaktos)
• ατίθασος (atíthasos)

 

Noun

ανυπάκουος • (anypákouos) m (plural ανυπάκουοι)

1. disobedient person, rebel

Declension

Declension of ανυπάκουος

	singular	plural
nominative	ανυπάκουος •	ανυπάκουοι •
genitive	ανυπάκουου •	ανυπάκουων •
accusative	ανυπάκουο •	ανυπάκουους •
vocative	ανυπάκουε •	ανυπάκουοι •