απονενοημένος
Greek edit
Etymology edit
From Koine Greek ἀπονενοημένος (aponenoēménos).
Adjective edit
απονενοημένος • (aponenoïménos) m (feminine απονενοημένη, neuter απονενοημένο)
- desperate
- απονενοημένο διάβημα ― aponenoïméno diávima ― desperate deed; suicide
Declension edit
Declension of απονενοημένος
| number case \ gender |
singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | |
| nominative | απονενοημένος • | απονενοημένη • | απονενοημένο • | απονενοημένοι • | απονενοημένες • | απονενοημένα • |
| genitive | απονενοημένου • | απονενοημένης • | απονενοημένου • | απονενοημένων • | απονενοημένων • | απονενοημένων • |
| accusative | απονενοημένο • | απονενοημένη • | απονενοημένο • | απονενοημένους • | απονενοημένες • | απονενοημένα • |
| vocative | απονενοημένε • | απονενοημένη • | απονενοημένο • | απονενοημένοι • | απονενοημένες • | απονενοημένα • |
Further reading edit
- “απονενοημένος”, in Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], Triantafyllidis Foundation, 1998