ασυνέχιστος
Greek edit
Adjective edit
ασυνέχιστος • (asynéchistos) m (feminine ασυνέχιστη, neuter ασυνέχιστο)
- not continued
Declension edit
Declension of ασυνέχιστος
| number case \ gender |
singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | |
| nominative | ασυνέχιστος • | ασυνέχιστη • | ασυνέχιστο • | ασυνέχιστοι • | ασυνέχιστες • | ασυνέχιστα • |
| genitive | ασυνέχιστου • | ασυνέχιστης • | ασυνέχιστου • | ασυνέχιστων • | ασυνέχιστων • | ασυνέχιστων • |
| accusative | ασυνέχιστο • | ασυνέχιστη • | ασυνέχιστο • | ασυνέχιστους • | ασυνέχιστες • | ασυνέχιστα • |
| vocative | ασυνέχιστε • | ασυνέχιστη • | ασυνέχιστο • | ασυνέχιστοι • | ασυνέχιστες • | ασυνέχιστα • |
Related terms edit
- see: συνεχίζω (synechízo, “to continue”)
Further reading edit
- “ασυνέχιστος”, in Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], Triantafyllidis Foundation, 1998