βαπτίζω

Ancient Greek

Etymology

From βάπτω (báptō, “to dip”) +‎ -ῐ́ζω (-ízō).

Pronunciation

 

• IPA^(key): /bap.tíz.dɔː/ → /βapˈti.zo/ → /vapˈti.zo/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /bap.tíz.dɔː/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /bapˈti.zo/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /βapˈti.zo/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /vapˈti.zo/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /vapˈti.zo/

Verb

βᾰπτῐ́ζω • (baptízō)

1. to dip, plunge
2. to immerse
3. (passive voice) to drown, sink (of ships)
4. to get wet, soak
5. to wash, clean with water, clean by dipping or submerging
6. (passive voice) to bathe
7. to draw water (or other liquid)
8. (Christianity) to baptize
9. (passive voice) to perform ablutions

Inflection

   Present: βᾰπτῐ́ζω, βᾰπτῐ́ζομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	βᾰπτῐ́ζω	βᾰπτῐ́ζεις	βᾰπτῐ́ζει	βᾰπτῐ́ζετον	βᾰπτῐ́ζετον	βᾰπτῐ́ζομεν	βᾰπτῐ́ζετε	βᾰπτῐ́ζουσῐ(ν)
	subjunctive	βᾰπτῐ́ζω	βᾰπτῐ́ζῃς	βᾰπτῐ́ζῃ	βᾰπτῐ́ζητον	βᾰπτῐ́ζητον	βᾰπτῐ́ζωμεν	βᾰπτῐ́ζητε	βᾰπτῐ́ζωσῐ(ν)
	optative	βᾰπτῐ́ζοιμῐ	βᾰπτῐ́ζοις	βᾰπτῐ́ζοι	βᾰπτῐ́ζοιτον	βᾰπτῐζοίτην	βᾰπτῐ́ζοιμεν	βᾰπτῐ́ζοιτε	βᾰπτῐ́ζοιεν
	imperative		βᾰ́πτῐζε	βᾰπτῐζέτω	βᾰπτῐ́ζετον	βᾰπτῐζέτων		βᾰπτῐ́ζετε	βᾰπτῐζόντων
middle/ passive	indicative	βᾰπτῐ́ζομαι	βᾰπτῐ́ζῃ, βᾰπτῐ́ζει	βᾰπτῐ́ζεται	βᾰπτῐ́ζεσθον	βᾰπτῐ́ζεσθον	βᾰπτῐζόμεθᾰ	βᾰπτῐ́ζεσθε	βᾰπτῐ́ζονται
	subjunctive	βᾰπτῐ́ζωμαι	βᾰπτῐ́ζῃ	βᾰπτῐ́ζηται	βᾰπτῐ́ζησθον	βᾰπτῐ́ζησθον	βᾰπτῐζώμεθᾰ	βᾰπτῐ́ζησθε	βᾰπτῐ́ζωνται
	optative	βᾰπτῐζοίμην	βᾰπτῐ́ζοιο	βᾰπτῐ́ζοιτο	βᾰπτῐ́ζοισθον	βᾰπτῐζοίσθην	βᾰπτῐζοίμεθᾰ	βᾰπτῐ́ζοισθε	βᾰπτῐ́ζοιντο
	imperative		βᾰπτῐ́ζου	βᾰπτῐζέσθω	βᾰπτῐ́ζεσθον	βᾰπτῐζέσθων		βᾰπτῐ́ζεσθε	βᾰπτῐζέσθων
		active				middle/passive
infinitive		βᾰπτῐ́ζειν				βᾰπτῐ́ζεσθαι
participle	m	βᾰπτῐ́ζων				βᾰπτῐζόμενος
	f	βᾰπτῐ́ζουσᾰ				βᾰπτῐζομένη
	n	βᾰπτῐ́ζον				βᾰπτῐζόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Imperfect: ἐβᾰ́πτῐζον, ἐβᾰπτῐζόμην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἐβᾰ́πτῐζον	ἐβᾰ́πτῐζες	ἐβᾰ́πτῐζε(ν)	ἐβᾰπτῐ́ζετον	ἐβᾰπτῐζέτην	ἐβᾰπτῐ́ζομεν	ἐβᾰπτῐ́ζετε	ἐβᾰ́πτῐζον
middle/ passive	indicative	ἐβᾰπτῐζόμην	ἐβᾰπτῐ́ζου	ἐβᾰπτῐ́ζετο	ἐβᾰπτῐ́ζεσθον	ἐβᾰπτῐζέσθην	ἐβᾰπτῐζόμεθᾰ	ἐβᾰπτῐ́ζεσθε	ἐβᾰπτῐ́ζοντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Future: βᾰπτῐ́σω, βᾰπτῐ́σομαι, βᾰπτῐσθήσομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	βᾰπτῐ́σω	βᾰπτῐ́σεις	βᾰπτῐ́σει	βᾰπτῐ́σετον	βᾰπτῐ́σετον	βᾰπτῐ́σομεν	βᾰπτῐ́σετε	βᾰπτῐ́σουσῐ(ν)
	optative	βᾰπτῐ́σοιμῐ	βᾰπτῐ́σοις	βᾰπτῐ́σοι	βᾰπτῐ́σοιτον	βᾰπτῐσοίτην	βᾰπτῐ́σοιμεν	βᾰπτῐ́σοιτε	βᾰπτῐ́σοιεν
middle	indicative	βᾰπτῐ́σομαι	βᾰπτῐ́σῃ, βᾰπτῐ́σει	βᾰπτῐ́σεται	βᾰπτῐ́σεσθον	βᾰπτῐ́σεσθον	βᾰπτῐσόμεθᾰ	βᾰπτῐ́σεσθε	βᾰπτῐ́σονται
	optative	βᾰπτῐσοίμην	βᾰπτῐ́σοιο	βᾰπτῐ́σοιτο	βᾰπτῐ́σοισθον	βᾰπτῐσοίσθην	βᾰπτῐσοίμεθᾰ	βᾰπτῐ́σοισθε	βᾰπτῐ́σοιντο
passive	indicative	βᾰπτῐσθήσομαι	βᾰπτῐσθήσῃ	βᾰπτῐσθήσεται	βᾰπτῐσθήσεσθον	βᾰπτῐσθήσεσθον	βᾰπτῐσθησόμεθᾰ	βᾰπτῐσθήσεσθε	βᾰπτῐσθήσονται
	optative	βᾰπτῐσθησοίμην	βᾰπτῐσθήσοιο	βᾰπτῐσθήσοιτο	βᾰπτῐσθήσοισθον	βᾰπτῐσθησοίσθην	βᾰπτῐσθησοίμεθᾰ	βᾰπτῐσθήσοισθε	βᾰπτῐσθήσοιντο
		active			middle		passive
infinitive		βᾰπτῐ́σειν			βᾰπτῐ́σεσθαι		βᾰπτῐσθήσεσθαι
participle	m	βᾰπτῐ́σων			βᾰπτῐσόμενος		βᾰπτῐσθησόμενος
	f	βᾰπτῐ́σουσᾰ			βᾰπτῐσομένη		βᾰπτῐσθησομένη
	n	βᾰπτῐ́σον			βᾰπτῐσόμενον		βᾰπτῐσθησόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Aorist: ἐβᾰ́πτῐσᾰ, ἐβᾰπτῐσᾰ́μην, ἐβᾰπτῐ́σθην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἐβᾰ́πτῐσᾰ	ἐβᾰ́πτῐσᾰς	ἐβᾰ́πτῐσε(ν)	ἐβᾰπτῐ́σᾰτον	ἐβᾰπτῐσᾰ́την	ἐβᾰπτῐ́σᾰμεν	ἐβᾰπτῐ́σᾰτε	ἐβᾰ́πτῐσᾰν
	subjunctive	βᾰπτῐ́σω	βᾰπτῐ́σῃς	βᾰπτῐ́σῃ	βᾰπτῐ́σητον	βᾰπτῐ́σητον	βᾰπτῐ́σωμεν	βᾰπτῐ́σητε	βᾰπτῐ́σωσῐ(ν)
	optative	βᾰπτῐ́σαιμῐ	βᾰπτῐ́σειᾰς, βᾰπτῐ́σαις	βᾰπτῐ́σειε(ν), βᾰπτῐ́σαι	βᾰπτῐ́σαιτον	βᾰπτῐσαίτην	βᾰπτῐ́σαιμεν	βᾰπτῐ́σαιτε	βᾰπτῐ́σειᾰν, βᾰπτῐ́σαιεν
	imperative		βᾰ́πτῐσον	βᾰπτῐσᾰ́τω	βᾰπτῐ́σᾰτον	βᾰπτῐσᾰ́των		βᾰπτῐ́σᾰτε	βᾰπτῐσᾰ́ντων
middle	indicative	ἐβᾰπτῐσᾰ́μην	ἐβᾰπτῐ́σω	ἐβᾰπτῐ́σᾰτο	ἐβᾰπτῐ́σᾰσθον	ἐβᾰπτῐσᾰ́σθην	ἐβᾰπτῐσᾰ́μεθᾰ	ἐβᾰπτῐ́σᾰσθε	ἐβᾰπτῐ́σᾰντο
	subjunctive	βᾰπτῐ́σωμαι	βᾰπτῐ́σῃ	βᾰπτῐ́σηται	βᾰπτῐ́σησθον	βᾰπτῐ́σησθον	βᾰπτῐσώμεθᾰ	βᾰπτῐ́σησθε	βᾰπτῐ́σωνται
	optative	βᾰπτῐσαίμην	βᾰπτῐ́σαιο	βᾰπτῐ́σαιτο	βᾰπτῐ́σαισθον	βᾰπτῐσαίσθην	βᾰπτῐσαίμεθᾰ	βᾰπτῐ́σαισθε	βᾰπτῐ́σαιντο
	imperative		βᾰ́πτῐσαι	βᾰπτῐσᾰ́σθω	βᾰπτῐ́σᾰσθον	βᾰπτῐσᾰ́σθων		βᾰπτῐ́σᾰσθε	βᾰπτῐσᾰ́σθων
passive	indicative	ἐβᾰπτῐ́σθην	ἐβᾰπτῐ́σθης	ἐβᾰπτῐ́σθη	ἐβᾰπτῐ́σθητον	ἐβᾰπτῐσθήτην	ἐβᾰπτῐ́σθημεν	ἐβᾰπτῐ́σθητε	ἐβᾰπτῐ́σθησᾰν
	subjunctive	βᾰπτῐσθῶ	βᾰπτῐσθῇς	βᾰπτῐσθῇ	βᾰπτῐσθῆτον	βᾰπτῐσθῆτον	βᾰπτῐσθῶμεν	βᾰπτῐσθῆτε	βᾰπτῐσθῶσῐ(ν)
	optative	βᾰπτῐσθείην	βᾰπτῐσθείης	βᾰπτῐσθείη	βᾰπτῐσθεῖτον, βᾰπτῐσθείητον	βᾰπτῐσθείτην, βᾰπτῐσθειήτην	βᾰπτῐσθεῖμεν, βᾰπτῐσθείημεν	βᾰπτῐσθεῖτε, βᾰπτῐσθείητε	βᾰπτῐσθεῖεν, βᾰπτῐσθείησᾰν
	imperative		βᾰπτῐ́σθητῐ	βᾰπτῐσθήτω	βᾰπτῐ́σθητον	βᾰπτῐσθήτων		βᾰπτῐ́σθητε	βᾰπτῐσθέντων
		active			middle		passive
infinitive		βᾰπτῐ́σαι			βᾰπτῐ́σᾰσθαι		βᾰπτῐσθῆναι
participle	m	βᾰπτῐ́σᾱς			βᾰπτῐσᾰ́μενος		βᾰπτῐσθείς
	f	βᾰπτῐ́σᾱσᾰ			βᾰπτῐσᾰμένη		βᾰπτῐσθεῖσᾰ
	n	βᾰπτῐ́σᾰν			βᾰπτῐσᾰ́μενον		βᾰπτῐσθέν
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Perfect: βᾰ́πτῐσμαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
middle/ passive	indicative	βᾰ́πτῐσμαι	βᾰ́πτῐσαι	βᾰ́πτῐσται	βᾰ́πτῐσθον	βᾰ́πτῐσθον	βᾰπτῐ́σμεθᾰ	βᾰ́πτῐσθε	βᾰπτῐ́ζᾰται
	subjunctive	βᾰπτῐσμένος ὦ	βᾰπτῐσμένος ᾖς	βᾰπτῐσμένος ᾖ	βᾰπτῐσμένω ἦτον	βᾰπτῐσμένω ἦτον	βᾰπτῐσμένοι ὦμεν	βᾰπτῐσμένοι ἦτε	βᾰπτῐσμένοι ὦσῐ(ν)
	optative	βᾰπτῐσμένος εἴην	βᾰπτῐσμένος εἴης	βᾰπτῐσμένος εἴη	βᾰπτῐσμένω εἴητον/εἶτον	βᾰπτῐσμένω εἰήτην/εἴτην	βᾰπτῐσμένοι εἴημεν/εἶμεν	βᾰπτῐσμένοι εἴητε/εἶτε	βᾰπτῐσμένοι εἴησᾰν/εἶεν
	imperative		βᾰ́πτῐσο	βᾰπτῐ́σθω	βᾰ́πτῐσθον	βᾰπτῐ́σθων		βᾰ́πτῐσθε	βᾰπτῐ́σθων
						middle/passive
infinitive						βᾰπτῐ́σθαι
participle	m					βᾰπτῐσμένος
	f					βᾰπτῐσμένη
	n					βᾰπτῐσμένον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Derived terms

• βᾰπτῐστήρῐον (baptistḗrion)

Descendants

• → Coptic: ⲃⲁⲡⲧⲓⲍⲉ (baptize)
• → Greek: βαπτίζω (vaptízo)
• → Latin: baptīzō
  • Old French: baptisier
    • → English: baptize, baptise

Further reading

• “βαπτίζω”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
• “βαπτίζω”, in Liddell & Scott (1889) An Intermediate Greek–English Lexicon, New York: Harper & Brothers
• βαπτίζω in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
• Bauer, Walter et al. (2001) A Greek–English Lexicon of the New Testament and Other Early Christian Literature, Third edition, Chicago: University of Chicago Press
• βαπτίζω in the Diccionario Griego–Español en línea (2006–2024)
• G907 in Strong, James (1979) Strong’s Exhaustive Concordance to the Bible

Greek

Alternative forms

• βαφτίζω (vaftízo)

Etymology

Inherited from Ancient Greek βαπτίζω (baptízō).

Verb

βαπτίζω • (vaptízo) (past βάπτισα)

1. (Christianity) to baptise (UK), baptize (US), christen

Conjugation

This verb needs an inflection-table template.

Derived terms

• αναβαπτίζω (anavaptízo, “rebaptise”)