βιότοιο

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /bi.ó.toi̯.o/ → /βiˈo.ty.o/ → /viˈo.ti.o/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /bi.ó.toi̯.o/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /biˈo.ty.o/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /βiˈo.ty.o/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /viˈo.ty.o/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /viˈo.ti.o/

Noun

βῐότοιο • (biótoio)

1. (Epic) genitive singular of βῐ́οτος (bíotos)