γεγενημένου
Ancient Greek edit
Pronunciation edit
- (5th BCE Attic) IPA(key): /ɡe.ɡe.nɛː.mé.nuː/
- (1st CE Egyptian) IPA(key): /ɡe.ɡe.ne̝ˈme.nu/
- (4th CE Koine) IPA(key): /ʝe.ʝe.niˈme.nu/
- (10th CE Byzantine) IPA(key): /ʝe.ʝe.niˈme.nu/
- (15th CE Constantinopolitan) IPA(key): /ʝe.ʝe.niˈme.nu/
Participle edit
γεγενημένου • (gegenēménou)
- masculine/neuter genitive singular of γεγενημένος (gegenēménos)