γραφόμενος

Ancient Greek edit

Pronunciation edit

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /ɡra.pʰó.me.nos/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ɡraˈpʰo.me.nos/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /ɣraˈɸo.me.nos/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ɣraˈfo.me.nos/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ɣraˈfo.me.nos/

Participle edit

γρᾰφόμενος • (graphómenos) m (feminine γρᾰφομένη, neuter γρᾰφόμενον), (active: γράφων (gráphōn))

present mediopassive participle of γρᾰ́φω (gráphō)

Inflection edit

First and second declension of γρᾰφόμενος; γρᾰφομένη; γρᾰφόμενον (Attic)

Number	Singular			Dual			Plural
Case/Gender	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter
Nominative	γρᾰφόμενος graphómenos	γρᾰφομένη graphoménē	γρᾰφόμενον graphómenon	γρᾰφομένω graphoménō	γρᾰφομένᾱ graphoménā	γρᾰφομένω graphoménō	γρᾰφόμενοι graphómenoi	γρᾰφόμεναι graphómenai	γρᾰφόμενᾰ graphómena
Genitive	γρᾰφομένου graphoménou	γρᾰφομένης graphoménēs	γρᾰφομένου graphoménou	γρᾰφομένοιν graphoménoin	γρᾰφομέναιν graphoménain	γρᾰφομένοιν graphoménoin	γρᾰφομένων graphoménōn	γρᾰφομένων graphoménōn	γρᾰφομένων graphoménōn
Dative	γρᾰφομένῳ graphoménōi	γρᾰφομένῃ graphoménēi	γρᾰφομένῳ graphoménōi	γρᾰφομένοιν graphoménoin	γρᾰφομέναιν graphoménain	γρᾰφομένοιν graphoménoin	γρᾰφομένοις graphoménois	γρᾰφομέναις graphoménais	γρᾰφομένοις graphoménois
Accusative	γρᾰφόμενον graphómenon	γρᾰφομένην graphoménēn	γρᾰφόμενον graphómenon	γρᾰφομένω graphoménō	γρᾰφομένᾱ graphoménā	γρᾰφομένω graphoménō	γρᾰφομένους graphoménous	γρᾰφομένᾱς graphoménās	γρᾰφόμενᾰ graphómena
Vocative	γρᾰφόμενε graphómene	γρᾰφομένη graphoménē	γρᾰφόμενον graphómenon	γρᾰφομένω graphoménō	γρᾰφομένᾱ graphoménā	γρᾰφομένω graphoménō	γρᾰφόμενοι graphómenoi	γρᾰφόμεναι graphómenai	γρᾰφόμενᾰ graphómena
Derived forms	Adverb			Comparative			Superlative
Derived forms	γρᾰφομένως graphoménōs			—			—
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.