διαιτητής

Greek

Noun

διαιτητής • (diaititís) m (plural διαιτητές)

1. (sports) referee (umpire, judge, the supervisor of a game)
2. (law) arbitrator

Declension

declension of διαιτητής

case     \     number	singular	plural
nominative	διαιτητής •	διαιτητές •
genitive	διαιτητή •	διαιτητών •
accusative	διαιτητή •	διαιτητές •
vocative	διαιτητή •	διαιτητές •

Related terms

• διαιτησία f (diaitisía, “arbitration”)
• διαιτητεύω (diaititévo, “to arbitrate”)