δισταγμός

Greek

Noun

δισταγμός • (distagmós) m (plural δισταγμοί)

1. hesitation

Declension

declension of δισταγμός

case     \     number	singular	plural
nominative	δισταγμός •	δισταγμοί •
genitive	δισταγμού •	δισταγμών •
accusative	δισταγμό •	δισταγμούς •
vocative	δισταγμέ •	δισταγμοί •

Further reading

• δισταγμός - Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], 1998, by the "Triantafyllidis" Foundation.