θεράποντε

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /tʰe.rá.pon.te/ → /θeˈra.pon.te/ → /θeˈra.pon.de/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /tʰe.rá.pon.te/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /tʰeˈra.pon.te/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /θeˈra.pon.te/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /θeˈra.pon.te/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /θeˈra.pon.de/

Noun

θεράποντε • (theráponte)

1. nominative/accusative/vocative dual of θεράπων (therápōn)