κέγχρινος

Ancient Greek

Etymology

From κέγχρος (kénkhros, “millet”) +‎ -ινος (-inos).

Pronunciation

 

• IPA^(key): /kéŋ.kʰri.nos/ → /ˈceŋ.xri.nos/ → /ˈceŋ.xri.nos/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /kéŋ.kʰri.nos/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ˈkeŋ.kʰri.nos/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /ˈceŋ.xri.nos/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ˈceŋ.xri.nos/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ˈceŋ.xri.nos/

Adjective

κέγχρῐνος • (kénkhrinos) m (feminine κεγχρίνη, neuter κέγχρῐνον); first/second declension

1. made of millet

Inflection

First and second declension of κέγχρῐνος; κεγχρῐ́νη; κέγχρῐνον (Attic)

Number		Singular				Dual				Plural
Case/Gender		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter
Nominative		κέγχρῐνος kénkhrinos	κεγχρῐ́νη kenkhrínē	κέγχρῐνον kénkhrinon		κεγχρῐ́νω kenkhrínō	κεγχρῐ́νᾱ kenkhrínā	κεγχρῐ́νω kenkhrínō		κέγχρῐνοι kénkhrinoi	κέγχρῐναι kénkhrinai	κέγχρῐνᾰ kénkhrina
Genitive		κεγχρῐ́νου kenkhrínou	κεγχρῐ́νης kenkhrínēs	κεγχρῐ́νου kenkhrínou		κεγχρῐ́νοιν kenkhrínoin	κεγχρῐ́ναιν kenkhrínain	κεγχρῐ́νοιν kenkhrínoin		κεγχρῐ́νων kenkhrínōn	κεγχρῐ́νων kenkhrínōn	κεγχρῐ́νων kenkhrínōn
Dative		κεγχρῐ́νῳ kenkhrínōi	κεγχρῐ́νῃ kenkhrínēi	κεγχρῐ́νῳ kenkhrínōi		κεγχρῐ́νοιν kenkhrínoin	κεγχρῐ́ναιν kenkhrínain	κεγχρῐ́νοιν kenkhrínoin		κεγχρῐ́νοις kenkhrínois	κεγχρῐ́ναις kenkhrínais	κεγχρῐ́νοις kenkhrínois
Accusative		κέγχρῐνον kénkhrinon	κεγχρῐ́νην kenkhrínēn	κέγχρῐνον kénkhrinon		κεγχρῐ́νω kenkhrínō	κεγχρῐ́νᾱ kenkhrínā	κεγχρῐ́νω kenkhrínō		κεγχρῐ́νους kenkhrínous	κεγχρῐ́νᾱς kenkhrínās	κέγχρῐνᾰ kénkhrina
Vocative		κέγχρῐνε kénkhrine	κεγχρῐ́νη kenkhrínē	κέγχρῐνον kénkhrinon		κεγχρῐ́νω kenkhrínō	κεγχρῐ́νᾱ kenkhrínā	κεγχρῐ́νω kenkhrínō		κέγχρῐνοι kénkhrinoi	κέγχρῐναι kénkhrinai	κέγχρῐνᾰ kénkhrina
Derived forms		Adverb				Comparative				Superlative
		κεγχρῐ́νως kenkhrínōs				κεγχρῐνώτερος kenkhrinṓteros				κεγχρῐνώτᾰτος kenkhrinṓtatos
Notes:		This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Further reading

• “κέγχρινος”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
• κέγχρινος in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette