κέκλετο

Ancient Greek

Alternative forms

• κέκλετ’ (kéklet’) — apocopic

Pronunciation

 

• IPA^(key): /ké.kle.to/ → /ˈce.kle.to/ → /ˈce.kle.to/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /ké.kle.to/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ˈke.kle.to/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /ˈce.kle.to/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ˈce.kle.to/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ˈce.kle.to/

Verb

κέκλετο • (kékleto)

1. third-person singular aorist middle indicative of κέλομαι (kélomai)