κεντρομυρσίνη

Ancient Greek

Etymology

From κέντρον (kéntron, “goad, spur”) +‎ μυρσίνη (mursínē, “myrtle”).

Pronunciation

 

• IPA^(key): /ken.tro.myr.sí.nɛː/ → /cen.tro.myrˈsi.ni/ → /cen.dro.mirˈsi.ni/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /ken.tro.myr.sí.nɛː/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ken.tro.myrˈsi.ne̝/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /cen.tro.myrˈsi.ni/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /cen.tro.myrˈsi.ni/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /cen.dro.mirˈsi.ni/

Noun

κεντρομῠρσῐ́νη • (kentromursínē) f (genitive κεντρομῠρσῐ́νης); first declension

1. butcher's broom (Ruscus aculeatus)

   Synonyms: μυάκανθος (muákanthos), ὀξυμυρσίνη (oxumursínē), χαμαιμυρσίνη (khamaimursínē)

Declension

First declension of ἡ κεντρομῠρσῐ́νη; τῆς κεντρομῠρσῐ́νης (Attic)

Case / #	Singular	Dual	Plural
Nominative	ἡ κεντρομῠρσῐ́νη hē kentromursínē	τὼ κεντρομῠρσῐ́νᾱ tṑ kentromursínā	αἱ κεντρομῠρσῐ́ναι hai kentromursínai
Genitive	τῆς κεντρομῠρσῐ́νης tês kentromursínēs	τοῖν κεντρομῠρσῐ́ναιν toîn kentromursínain	τῶν κεντρομῠρσῐνῶν tôn kentromursinôn
Dative	τῇ κεντρομῠρσῐ́νῃ têi kentromursínēi	τοῖν κεντρομῠρσῐ́ναιν toîn kentromursínain	ταῖς κεντρομῠρσῐ́ναις taîs kentromursínais
Accusative	τὴν κεντρομῠρσῐ́νην tḕn kentromursínēn	τὼ κεντρομῠρσῐ́νᾱ tṑ kentromursínā	τᾱ̀ς κεντρομῠρσῐ́νᾱς tā̀s kentromursínās
Vocative	κεντρομῠρσῐ́νη kentromursínē	κεντρομῠρσῐ́νᾱ kentromursínā	κεντρομῠρσῐ́ναι kentromursínai
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Further reading

• “κεντρομυρσίνη”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
• κεντρομυρσίνη in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette