κοινολεξία

Greek

Etymology

From the Hellenistic verb Koine Greek κοινολεκτέω / κοινολεκτῶ (“use the language of common life”) and -ία (“suffix for feminine nouns”).

Pronunciation

• IPA^(key): /cinoleˈksi.a/
• Hyphenation: κοι‧νο‧λε‧ξί‧α

Noun

κοινολεξία • (koinolexía) f (plural κοινολεξίες)

1. saying common, trivial things

Declension

declension of κοινολεξία

case     \     number	singular	plural
nominative	κοινολεξία •	κοινολεξίες •
genitive	κοινολεξίας •	κοινολεξιών •
accusative	κοινολεξία •	κοινολεξίες •
vocative	κοινολεξία •	κοινολεξίες •

See also

• κοινόλεκτος f (koinólektos, “common standard language”)
• κοινολεκτώ (koinolektó, “I say common, trivial things”)