κρατέων

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /kra.té.ɔːn/ → /kraˈte.on/ → /kraˈte.on/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /kra.té.ɔːn/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /kraˈte.on/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /kraˈte.on/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /kraˈte.on/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /kraˈte.on/

Participle

κρᾰτέων • (kratéōn) m (feminine κρᾰτέουσᾰ, neuter κρᾰτέον); first/third declension

1. present active participle uncontracted of κρατέω (kratéō)

Declension

First and third declension of κρᾰτέων; κρᾰτέουσᾰ; κρᾰτέον (Attic)

Number		Singular				Dual				Plural
Case/Gender		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter
Nominative		κρᾰτέων kratéōn	κρᾰτέουσᾰ kratéousa	κρᾰτέον kratéon		κρᾰτέοντε kratéonte	κρᾰτεούσᾱ krateoúsā	κρᾰτέοντε kratéonte		κρᾰτέοντες kratéontes	κρᾰτέουσαι kratéousai	κρᾰτέοντᾰ kratéonta
Genitive		κρᾰτέοντος kratéontos	κρᾰτεούσης krateoúsēs	κρᾰτέοντος kratéontos		κρᾰτεόντοιν krateóntoin	κρᾰτεούσαιν krateoúsain	κρᾰτεόντοιν krateóntoin		κρᾰτεόντων krateóntōn	κρᾰτεουσῶν krateousôn	κρᾰτεόντων krateóntōn
Dative		κρᾰτέοντῐ kratéonti	κρᾰτεούσῃ krateoúsēi	κρᾰτέοντῐ kratéonti		κρᾰτεόντοιν krateóntoin	κρᾰτεούσαιν krateoúsain	κρᾰτεόντοιν krateóntoin		κρᾰτέουσῐ / κρᾰτέουσῐν kratéousi(n)	κρᾰτεούσαις krateoúsais	κρᾰτέουσῐ / κρᾰτέουσῐν kratéousi(n)
Accusative		κρᾰτέοντᾰ kratéonta	κρᾰτέουσᾰν kratéousan	κρᾰτέον kratéon		κρᾰτέοντε kratéonte	κρᾰτεούσᾱ krateoúsā	κρᾰτέοντε kratéonte		κρᾰτέοντᾰς kratéontas	κρᾰτεούσᾱς krateoúsās	κρᾰτέοντᾰ kratéonta
Vocative		κρᾰτέων kratéōn	κρᾰτέουσᾰ kratéousa	κρᾰτέον kratéon		κρᾰτέοντε kratéonte	κρᾰτεούσᾱ krateoúsā	κρᾰτέοντε kratéonte		κρᾰτέοντες kratéontes	κρᾰτέουσαι kratéousai	κρᾰτέοντᾰ kratéonta
Derived forms		Adverb				Comparative				Superlative
		κρᾰτεόντως krateóntōs				—				—
Notes:		This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.