κρατερῆς

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /kra.te.rɛ̂ːs/ → /kra.teˈris/ → /kra.teˈris/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /kra.te.rɛ̂ːs/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /kra.teˈre̝s/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /kra.teˈris/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /kra.teˈris/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /kra.teˈris/

Adjective

κρᾰτερῆς • (kraterês)

1. feminine genitive singular of κρατερός (kraterós)