κυνοπόταμος

Ancient Greek

Etymology

From κύων (kúōn, “dog”) +‎ ποταμός (potamós, “river”).

Noun

κυνοπόταμος • (kunopótamos) m (genitive κυνοποτάμου); second declension

1. (Byzantine) beaver

   Synonym: κάστωρ (kástōr)

Inflection

Second declension of ὁ κυνοπόταμος; τοῦ κυνοποτάμου (Attic)

Case / #	Singular	Dual	Plural
Nominative	ὁ κυνοπόταμος ho kunopótamos	τὼ κυνοποτάμω tṑ kunopotámō	οἱ κυνοπόταμοι hoi kunopótamoi
Genitive	τοῦ κυνοποτάμου toû kunopotámou	τοῖν κυνοποτάμοιν toîn kunopotámoin	τῶν κυνοποτάμων tôn kunopotámōn
Dative	τῷ κυνοποτάμῳ tôi kunopotámōi	τοῖν κυνοποτάμοιν toîn kunopotámoin	τοῖς κυνοποτάμοις toîs kunopotámois
Accusative	τὸν κυνοπόταμον tòn kunopótamon	τὼ κυνοποτάμω tṑ kunopotámō	τοὺς κυνοποτάμους toùs kunopotámous
Vocative	κυνοπόταμε kunopótame	κυνοποτάμω kunopotámō	κυνοπόταμοι kunopótamoi
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Descendants

• Calabrian Greek: [Term?] (/⁠tsinnopótamo⁠/, “otter”)
• → Sicilian: zinnapòtamu, zinnapòtaru