μονομερής
Greek edit
Etymology edit
μονο- (mono-, “mono”) + μέρος (méros, “part”)
Adjective edit
μονομερής • (monomerís) m (feminine μονομερής, neuter μονομερές)
Declension edit
Declension of μονομερής
| number case \ gender |
singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | |
| nominative | μονομερής • | μονομερής • | μονομερές • | μονομερείς • | μονομερείς • | μονομερή • |
| genitive | μονομερούς • | μονομερούς • | μονομερούς • | μονομερών • | μονομερών • | μονομερών • |
| accusative | μονομερή • | μονομερή • | μονομερές • | μονομερείς • | μονομερείς • | μονομερή • |
| vocative | μονομερή • / μονομερής • | μονομερής • | μονομερές • | μονομερείς • | μονομερείς • | μονομερή • |
| derivations | Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο μονομερής, etc.) Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο μονομερής, etc.) | |||||
Synonyms edit
- μονόπλευρος (monóplevros)
Related terms edit
- μονομέρεια f (monoméreia, “unilateralism”)
- διμερής (dimerís, “bilateral”)
- πολυμερής (polymerís, “polymeric, multilateral”)