παθών

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /pa.tʰɔ̌ːn/ → /paˈθon/ → /paˈθon/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /pa.tʰɔ̌ːn/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /paˈtʰon/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /paˈθon/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /paˈθon/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /paˈθon/

Participle

πᾰθών • (pathṓn) m (feminine πᾰθοῦσᾰ, neuter πᾰθόν); first/third declension

1. aorist active participle of πάσχω (páskhō)

Declension

First and third declension of πᾰθών; πᾰθοῦσᾰ; πᾰθόν (Attic)

Number		Singular				Dual				Plural
Case/Gender		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter
Nominative		πᾰθών pathṓn	πᾰθοῦσᾰ pathoûsa	πᾰθόν pathón		πᾰθόντε pathónte	πᾰθούσᾱ pathoúsā	πᾰθόντε pathónte		πᾰθόντες pathóntes	πᾰθοῦσαι pathoûsai	πᾰθόντᾰ pathónta
Genitive		πᾰθόντος pathóntos	πᾰθούσης pathoúsēs	πᾰθόντος pathóntos		πᾰθόντοιν pathóntoin	πᾰθούσαιν pathoúsain	πᾰθόντοιν pathóntoin		πᾰθόντων pathóntōn	πᾰθουσῶν pathousôn	πᾰθόντων pathóntōn
Dative		πᾰθόντῐ pathónti	πᾰθούσῃ pathoúsēi	πᾰθόντῐ pathónti		πᾰθόντοιν pathóntoin	πᾰθούσαιν pathoúsain	πᾰθόντοιν pathóntoin		πᾰθοῦσῐ / πᾰθοῦσῐν pathoûsi(n)	πᾰθούσαις pathoúsais	πᾰθοῦσῐ / πᾰθοῦσῐν pathoûsi(n)
Accusative		πᾰθόντᾰ pathónta	πᾰθοῦσᾰν pathoûsan	πᾰθόν pathón		πᾰθόντε pathónte	πᾰθούσᾱ pathoúsā	πᾰθόντε pathónte		πᾰθόντᾰς pathóntas	πᾰθούσᾱς pathoúsās	πᾰθόντᾰ pathónta
Vocative		πᾰθών pathṓn	πᾰθοῦσᾰ pathoûsa	πᾰθόν pathón		πᾰθόντε pathónte	πᾰθούσᾱ pathoúsā	πᾰθόντε pathónte		πᾰθόντες pathóntes	πᾰθοῦσαι pathoûsai	πᾰθόντᾰ pathónta
Derived forms		Adverb				Comparative				Superlative
		πᾰθόντως pathóntōs				—				—
Notes:		This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.