παλάσσω

Ancient Greek

Etymology

Unknown. Possibly connected to πάλλω (pállō, “to swing”), though this verb itself has no certain etymology. One would have to posit a Proto-Hellenic root *pal- with the suffix -άσσω, also found in σταλάσσω (stalássō), αἱμάσσω (haimássō).

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /pa.lás.sɔː/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /paˈlas.so/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /paˈlas.so/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /paˈlas.so/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /paˈla.so/

Verb

πᾰλάσσω • (palássō) (Epic)

to besprinkle, defile, bespatter
(passive voice) to be scattered abroad

Conjugation

Present: πᾰλᾰ́σσω, πᾰλᾰ́σσομαι (Epic)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	πᾰλᾰ́σσω	πᾰλᾰ́σσεις	πᾰλᾰ́σσει	πᾰλᾰ́σσετον	πᾰλᾰ́σσετον	πᾰλᾰ́σσομεν	πᾰλᾰ́σσετε	πᾰλᾰ́σσουσῐ(ν)
	subjunctive	πᾰλᾰ́σσω, πᾰλᾰ́σσωμῐ	πᾰλᾰ́σσῃς, πᾰλᾰ́σσῃσθᾰ	πᾰλᾰ́σσῃ, πᾰλᾰ́σσῃσῐ	πᾰλᾰ́σσητον	πᾰλᾰ́σσητον	πᾰλᾰ́σσωμεν	πᾰλᾰ́σσητε	πᾰλᾰ́σσωσῐ(ν)
	optative	πᾰλᾰ́σσοιμῐ	πᾰλᾰ́σσοισ(θᾰ)	πᾰλᾰ́σσοι	πᾰλᾰ́σσοιτον	πᾰλᾰσσοίτην	πᾰλᾰ́σσοιμεν	πᾰλᾰ́σσοιτε	πᾰλᾰ́σσοιεν
	imperative		πᾰ́λᾰσσε	πᾰλᾰσσέτω	πᾰλᾰ́σσετον	πᾰλᾰσσέτων		πᾰλᾰ́σσετε	πᾰλᾰσσόντων
middle/ passive	indicative	πᾰλᾰ́σσομαι	πᾰλᾰ́σσεαι	πᾰλᾰ́σσεται	πᾰλᾰ́σσεσθον	πᾰλᾰ́σσεσθον	πᾰλᾰσσόμε(σ)θᾰ	πᾰλᾰ́σσεσθε	πᾰλᾰ́σσονται
	subjunctive	πᾰλᾰ́σσωμαι	πᾰλᾰ́σσηαι	πᾰλᾰ́σσηται	πᾰλᾰ́σσησθον	πᾰλᾰ́σσησθον	πᾰλᾰσσώμε(σ)θᾰ	πᾰλᾰ́σσησθε	πᾰλᾰ́σσωνται
	optative	πᾰλᾰσσοίμην	πᾰλᾰ́σσοιο	πᾰλᾰ́σσοιτο	πᾰλᾰ́σσοισθον	πᾰλᾰσσοίσθην	πᾰλᾰσσοίμε(σ)θᾰ	πᾰλᾰ́σσοισθε	πᾰλᾰσσοίᾰτο
	imperative		πᾰλᾰ́σσεο	πᾰλᾰσσέσθω	πᾰλᾰ́σσεσθον	πᾰλᾰσσέσθων		πᾰλᾰ́σσεσθε	πᾰλᾰσσέσθων
		active				middle/passive
infinitive		πᾰλᾰ́σσειν/πᾰλᾰσσέμεν(αι)/πᾰλᾰ́σσμεν(αι)				πᾰλᾰ́σσεσθαι
participle	m	πᾰλᾰ́σσων				πᾰλᾰσσόμενος
	f	πᾰλᾰ́σσουσᾰ				πᾰλᾰσσομένη
	n	πᾰλᾰ́σσον				πᾰλᾰσσόμενον
Notes:	Dialects other than Attic are not well attested. Some forms are based on conjecture. Use with caution. For more details, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Imperfect: ἐπᾰ́λᾰσσον, ἐπᾰλᾰσσόμην (Epic)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἐπᾰ́λᾰσσον	ἐπᾰ́λᾰσσες	ἐπᾰ́λᾰσσε(ν)	ἐπᾰλᾰ́σσετον	ἐπᾰλᾰσσέτην	ἐπᾰλᾰ́σσομεν	ἐπᾰλᾰ́σσετε	ἐπᾰ́λᾰσσον
middle/ passive	indicative	ἐπᾰλᾰσσόμην	ἐπᾰλᾰ́σσου	ἐπᾰλᾰ́σσετο	ἐπᾰλᾰ́σσεσθον	ἐπᾰλᾰσσέσθην	ἐπᾰλᾰσσόμε(σ)θᾰ	ἐπᾰλᾰ́σσεσθε	ἐπᾰλᾰ́σσοντο
Notes:	Dialects other than Attic are not well attested. Some forms are based on conjecture. Use with caution. For more details, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Future: πᾰλᾰ́ξω, πᾰλᾰ́ξομαι (Epic)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	πᾰλᾰ́ξω	πᾰλᾰ́ξεις	πᾰλᾰ́ξει	πᾰλᾰ́ξετον	πᾰλᾰ́ξετον	πᾰλᾰ́ξομεν	πᾰλᾰ́ξετε	πᾰλᾰ́ξουσῐ(ν)
active	optative	πᾰλᾰ́ξοιμῐ	πᾰλᾰ́ξοισ(θᾰ)	πᾰλᾰ́ξοι	πᾰλᾰ́ξοιτον	πᾰλᾰξοίτην	πᾰλᾰ́ξοιμεν	πᾰλᾰ́ξοιτε	πᾰλᾰ́ξοιεν
middle	indicative	πᾰλᾰ́ξομαι	πᾰλᾰ́ξεαι	πᾰλᾰ́ξεται	πᾰλᾰ́ξεσθον	πᾰλᾰ́ξεσθον	πᾰλᾰξόμε(σ)θᾰ	πᾰλᾰ́ξεσθε	πᾰλᾰ́ξονται
middle	optative	πᾰλᾰξοίμην	πᾰλᾰ́ξοιο	πᾰλᾰ́ξοιτο	πᾰλᾰ́ξοισθον	πᾰλᾰξοίσθην	πᾰλᾰξοίμε(σ)θᾰ	πᾰλᾰ́ξοισθε	πᾰλᾰξοίᾰτο
		active			middle
infinitive		πᾰλᾰ́ξειν/πᾰλᾰξέμεν(αι)/πᾰλᾰ́ξμεν(αι)			πᾰλᾰ́ξεσθαι
participle	m	πᾰλᾰ́ξων			πᾰλᾰξόμενος
	f	πᾰλᾰ́ξουσᾰ			πᾰλᾰξομένη
	n	πᾰλᾰ́ξον			πᾰλᾰξόμενον
Notes:	Dialects other than Attic are not well attested. Some forms are based on conjecture. Use with caution. For more details, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Perfect: πεπᾰ́λᾰκᾰ, πεπᾰ́λᾰγμαι (Epic)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	πεπᾰ́λᾰκᾰ	πεπᾰ́λᾰκᾰς	πεπᾰ́λᾰκε(ν)	πεπᾰλᾰ́κᾰτον	πεπᾰλᾰ́κᾰτον	πεπᾰλᾰ́κᾰμεν	πεπᾰλᾰ́κᾰτε	πεπᾰλᾰ́κᾱσῐ(ν)
	subjunctive	πεπᾰλᾰ́κω, πεπᾰλᾰ́κωμῐ	πεπᾰλᾰ́κῃς, πεπᾰλᾰ́κῃσθᾰ	πεπᾰλᾰ́κῃ, πεπᾰλᾰ́κῃσῐ	πεπᾰλᾰ́κητον	πεπᾰλᾰ́κητον	πεπᾰλᾰ́κωμεν	πεπᾰλᾰ́κητε	πεπᾰλᾰ́κωσῐ(ν)
	optative	πεπᾰλᾰ́κοιμῐ, πεπᾰλᾰκοίην	πεπᾰλᾰ́κοις, πεπᾰλᾰκοίης	πεπᾰλᾰ́κοι, πεπᾰλᾰκοίη	πεπᾰλᾰ́κοιτον	πεπᾰλᾰκοίτην	πεπᾰλᾰ́κοιμεν	πεπᾰλᾰ́κοιτε	πεπᾰλᾰ́κοιεν
	imperative		πεπᾰ́λᾰκε	πεπᾰλᾰκέτω	πεπᾰλᾰ́κετον	πεπᾰλᾰκέτων		πεπᾰλᾰ́κετε	πεπᾰλᾰκόντων
middle/ passive	indicative	πεπᾰ́λᾰγμαι	πεπᾰ́λᾰξαι	πεπᾰ́λᾰκται	πεπᾰ́λᾰχθον	πεπᾰ́λᾰχθον	πεπᾰλᾰ́γμεθᾰ	πεπᾰ́λᾰχθε	πεπᾰλᾰ́κᾰται
	subjunctive	πεπᾰλᾰγμένος ὦ	πεπᾰλᾰγμένος ᾖς	πεπᾰλᾰγμένος ᾖ	πεπᾰλᾰγμένω ἦτον	πεπᾰλᾰγμένω ἦτον	πεπᾰλᾰγμένοι ὦμεν	πεπᾰλᾰγμένοι ἦτε	πεπᾰλᾰγμένοι ὦσῐ(ν)
	optative	πεπᾰλᾰγμένος εἴην	πεπᾰλᾰγμένος εἴης	πεπᾰλᾰγμένος εἴη	πεπᾰλᾰγμένω εἴητον/εἶτον	πεπᾰλᾰγμένω εἰήτην/εἴτην	πεπᾰλᾰγμένοι εἴημεν/εἶμεν	πεπᾰλᾰγμένοι εἴητε/εἶτε	πεπᾰλᾰ́γμενοι εἰησᾰ́ν/εἰεν
	imperative		πεπᾰ́λᾰξο	πεπᾰλᾰ́χθω	πεπᾰ́λᾰχθον	πεπᾰλᾰ́χθων		πεπᾰ́λᾰχθε	πεπᾰλᾰ́χθων
		active				middle/passive
infinitive		πεπᾰλᾰκέναι				πεπᾰλᾰ́χθαι
participle	m	πεπᾰλᾰκώς				πεπᾰλᾰγμένος
	f	πεπᾰλᾰκυῖᾰ				πεπᾰλᾰγμένη
	n	πεπᾰλᾰκός				πεπᾰλᾰγμένον
Notes:	Dialects other than Attic are not well attested. Some forms are based on conjecture. Use with caution. For more details, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Pluperfect: πεπᾰλᾰ́κειν, πεπᾰλᾰ́γμην (Epic)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	πεπᾰλᾰ́κειν, πεπᾰλᾰ́κη	πεπᾰλᾰ́κεις, πεπᾰλᾰ́κης	πεπᾰλᾰ́κει(ν)	πεπᾰλᾰ́κετον	πεπᾰλᾰκέτην	πεπᾰλᾰ́κεμεν	πεπᾰλᾰ́κετε	πεπᾰλᾰ́κεσᾰν
middle/ passive	indicative	πεπᾰλᾰ́γμην	πεπᾰ́λᾰξο	πεπᾰ́λᾰκτο	πεπᾰ́λᾰχθον	πεπᾰλᾰ́χθην	πεπᾰλᾰ́γμεθᾰ	πεπᾰ́λᾰχθε	πεπᾰλᾰ́κᾰτο
Notes:	Dialects other than Attic are not well attested. Some forms are based on conjecture. Use with caution. For more details, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Derived terms

ἐμπᾰλᾰ́σσομαι (empalássomai)
πᾰ́λᾰξῐς (pálaxis)