παράγω

Ancient Greek

Etymology

From παρα- (para-) +‎ ἄγω (ágō).

Pronunciation

 

• IPA^(key): /pa.rá.ɡɔː/ → /paˈra.ɣo/ → /paˈra.ɣo/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /pa.rá.ɡɔː/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /paˈra.ɡo/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /paˈra.ɣo/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /paˈra.ɣo/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /paˈra.ɣo/

Verb

πᾰράγω • (parágō)

1. (transitive) to lead by or past a place
2. (military) to march the men up from the side, to bring them from column into line
3. to mislead
4. to lead to or into a thing [+ ἔς (object)]
5. to induce [+infinitive]
6. to alter the course of
7. to introduce
8. to bring forward (as a witness)
9. to bring in secretly or stealthily
10. (intransitive) to pass by, pass on one's way, depart
11. (Koine, also passive voice) to pass away
    • 53 CE – 55 CE, Paul the Apostle, First Epistle to the Corinthians 7:31:

      καὶ οἱ χρώμενοι τῷ κόσμῳ τούτῳ, ὡς μὴ καταχρώμενοι· παράγει γὰρ τὸ σχῆμα τοῦ κόσμου τούτου.

      kaì hoi khrṓmenoi tôi kósmōi toútōi, hōs mḕ katakhrṓmenoi; parágei gàr tò skhêma toû kósmou toútou.

      • Translation by KJV

        And they that use this world, as not abusing it: for the fashion of this world passeth away.

    • New Testament, First Epistle of John 2:17:

      καὶ ὁ κόσμος παράγεται, καὶ ἡ ἐπιθυμία αὐτοῦ· ὁ δὲ ποιῶν τὸ θέλημα τοῦ Θεοῦ μένει εἰς τὸν αἰῶνα.

      kaì ho kósmos parágetai, kaì hē epithumía autoû; ho dè poiôn tò thélēma toû Theoû ménei eis tòn aiôna.

      • Translation by KJV

        And the world passeth away, and the lust thereof: but he that doeth the will of God abideth for ever.

Conjugation

   Present: πᾰρᾰ́γω, πᾰρᾰ́γομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	πᾰρᾰ́γω	πᾰρᾰ́γεις	πᾰρᾰ́γει	πᾰρᾰ́γετον	πᾰρᾰ́γετον	πᾰρᾰ́γομεν	πᾰρᾰ́γετε	πᾰρᾰ́γουσῐ(ν)
	subjunctive	πᾰρᾰ́γω	πᾰρᾰ́γῃς	πᾰρᾰ́γῃ	πᾰρᾰ́γητον	πᾰρᾰ́γητον	πᾰρᾰ́γωμεν	πᾰρᾰ́γητε	πᾰρᾰ́γωσῐ(ν)
	optative	πᾰρᾰ́γοιμῐ	πᾰρᾰ́γοις	πᾰρᾰ́γοι	πᾰρᾰ́γοιτον	πᾰρᾰγοίτην	πᾰρᾰ́γοιμεν	πᾰρᾰ́γοιτε	πᾰρᾰ́γοιεν
	imperative		πᾰ́ρᾰγε	πᾰρᾰγέτω	πᾰρᾰ́γετον	πᾰρᾰγέτων		πᾰρᾰ́γετε	πᾰρᾰγόντων
middle/ passive	indicative	πᾰρᾰ́γομαι	πᾰρᾰ́γῃ, πᾰρᾰ́γει	πᾰρᾰ́γεται	πᾰρᾰ́γεσθον	πᾰρᾰ́γεσθον	πᾰρᾰγόμεθᾰ	πᾰρᾰ́γεσθε	πᾰρᾰ́γονται
	subjunctive	πᾰρᾰ́γωμαι	πᾰρᾰ́γῃ	πᾰρᾰ́γηται	πᾰρᾰ́γησθον	πᾰρᾰ́γησθον	πᾰρᾰγώμεθᾰ	πᾰρᾰ́γησθε	πᾰρᾰ́γωνται
	optative	πᾰρᾰγοίμην	πᾰρᾰ́γοιο	πᾰρᾰ́γοιτο	πᾰρᾰ́γοισθον	πᾰρᾰγοίσθην	πᾰρᾰγοίμεθᾰ	πᾰρᾰ́γοισθε	πᾰρᾰ́γοιντο
	imperative		πᾰρᾰ́γου	πᾰρᾰγέσθω	πᾰρᾰ́γεσθον	πᾰρᾰγέσθων		πᾰρᾰ́γεσθε	πᾰρᾰγέσθων
		active				middle/passive
infinitive		πᾰρᾰ́γειν				πᾰρᾰ́γεσθαι
participle	m	πᾰρᾰ́γων				πᾰρᾰγόμενος
	f	πᾰρᾰ́γουσᾰ				πᾰρᾰγομένη
	n	πᾰρᾰ́γον				πᾰρᾰγόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Imperfect: πᾰ́ρηγον, πᾰρηγόμην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	πᾰ́ρηγον	πᾰ́ρηγες	πᾰ́ρηγε(ν)	πᾰρήγετον	πᾰρηγέτην	πᾰρήγομεν	πᾰρήγετε	πᾰ́ρηγον
middle/ passive	indicative	πᾰρηγόμην	πᾰρήγου	πᾰρήγετο	πᾰρήγεσθον	πᾰρηγέσθην	πᾰρηγόμεθᾰ	πᾰρήγεσθε	πᾰρήγοντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Future: πᾰρᾰ́ξω, πᾰρᾰ́ξομαι, πᾰρᾰχθήσομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	πᾰρᾰ́ξω	πᾰρᾰ́ξεις	πᾰρᾰ́ξει	πᾰρᾰ́ξετον	πᾰρᾰ́ξετον	πᾰρᾰ́ξομεν	πᾰρᾰ́ξετε	πᾰρᾰ́ξουσῐ(ν)
	optative	πᾰρᾰ́ξοιμῐ	πᾰρᾰ́ξοις	πᾰρᾰ́ξοι	πᾰρᾰ́ξοιτον	πᾰρᾰξοίτην	πᾰρᾰ́ξοιμεν	πᾰρᾰ́ξοιτε	πᾰρᾰ́ξοιεν
middle	indicative	πᾰρᾰ́ξομαι	πᾰρᾰ́ξῃ, πᾰρᾰ́ξει	πᾰρᾰ́ξεται	πᾰρᾰ́ξεσθον	πᾰρᾰ́ξεσθον	πᾰρᾰξόμεθᾰ	πᾰρᾰ́ξεσθε	πᾰρᾰ́ξονται
	optative	πᾰρᾰξοίμην	πᾰρᾰ́ξοιο	πᾰρᾰ́ξοιτο	πᾰρᾰ́ξοισθον	πᾰρᾰξοίσθην	πᾰρᾰξοίμεθᾰ	πᾰρᾰ́ξοισθε	πᾰρᾰ́ξοιντο
passive	indicative	πᾰρᾰχθήσομαι	πᾰρᾰχθήσῃ	πᾰρᾰχθήσεται	πᾰρᾰχθήσεσθον	πᾰρᾰχθήσεσθον	πᾰρᾰχθησόμεθᾰ	πᾰρᾰχθήσεσθε	πᾰρᾰχθήσονται
	optative	πᾰρᾰχθησοίμην	πᾰρᾰχθήσοιο	πᾰρᾰχθήσοιτο	πᾰρᾰχθήσοισθον	πᾰρᾰχθησοίσθην	πᾰρᾰχθησοίμεθᾰ	πᾰρᾰχθήσοισθε	πᾰρᾰχθήσοιντο
		active			middle		passive
infinitive		πᾰρᾰ́ξειν			πᾰρᾰ́ξεσθαι		πᾰρᾰχθήσεσθαι
participle	m	πᾰρᾰ́ξων			πᾰρᾰξόμενος		πᾰρᾰχθησόμενος
	f	πᾰρᾰ́ξουσᾰ			πᾰρᾰξομένη		πᾰρᾰχθησομένη
	n	πᾰρᾰ́ξον			πᾰρᾰξόμενον		πᾰρᾰχθησόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Aorist: πᾰρήγᾰγον, πᾰρηγᾰγόμην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	πᾰρήγᾰγον	πᾰρήγᾰγες	πᾰρήγᾰγε(ν)	πᾰρηγᾰ́γετον	πᾰρηγᾰγέτην	πᾰρηγᾰ́γομεν	πᾰρηγᾰ́γετε	πᾰρήγᾰγον
	subjunctive	πᾰρᾰγᾰ́γω	πᾰρᾰγᾰ́γῃς	πᾰρᾰγᾰ́γῃ	πᾰρᾰγᾰ́γητον	πᾰρᾰγᾰ́γητον	πᾰρᾰγᾰ́γωμεν	πᾰρᾰγᾰ́γητε	πᾰρᾰγᾰ́γωσῐ(ν)
	optative	πᾰρᾰγᾰ́γοιμῐ	πᾰρᾰγᾰ́γοις	πᾰρᾰγᾰ́γοι	πᾰρᾰγᾰ́γοιτον	πᾰρᾰγᾰγοίτην	πᾰρᾰγᾰ́γοιμεν	πᾰρᾰγᾰ́γοιτε	πᾰρᾰγᾰ́γοιεν
	imperative		πᾰρᾰ́γᾰγε	πᾰρᾰγᾰγέτω	πᾰρᾰγᾰ́γετον	πᾰρᾰγᾰγέτων		πᾰρᾰγᾰ́γετε	πᾰρᾰγᾰγόντων
middle	indicative	πᾰρηγᾰγόμην	πᾰρηγᾰ́γου	πᾰρηγᾰ́γετο	πᾰρηγᾰ́γεσθον	πᾰρηγᾰγέσθην	πᾰρηγᾰγόμεθᾰ	πᾰρηγᾰ́γεσθε	πᾰρηγᾰ́γοντο
	subjunctive	πᾰρᾰγᾰ́γωμαι	πᾰρᾰγᾰ́γῃ	πᾰρᾰγᾰ́γηται	πᾰρᾰγᾰ́γησθον	πᾰρᾰγᾰ́γησθον	πᾰρᾰγᾰγώμεθᾰ	πᾰρᾰγᾰ́γησθε	πᾰρᾰγᾰ́γωνται
	optative	πᾰρᾰγᾰγοίμην	πᾰρᾰγᾰ́γοιο	πᾰρᾰγᾰ́γοιτο	πᾰρᾰγᾰ́γοισθον	πᾰρᾰγᾰγοίσθην	πᾰρᾰγᾰγοίμεθᾰ	πᾰρᾰγᾰ́γοισθε	πᾰρᾰγᾰ́γοιντο
	imperative		πᾰρᾰγᾰγοῦ	πᾰρᾰγᾰγέσθω	πᾰρᾰγᾰ́γεσθον	πᾰρᾰγᾰγέσθων		πᾰρᾰγᾰ́γεσθε	πᾰρᾰγᾰγέσθων
		active			middle
infinitive		πᾰρᾰγᾰγεῖν			πᾰρᾰγᾰγέσθαι
participle	m	πᾰρᾰγᾰγών			πᾰρᾰγᾰγόμενος
	f	πᾰρᾰγᾰγοῦσᾰ			πᾰρᾰγᾰγομένη
	n	πᾰρᾰγᾰγόν			πᾰρᾰγᾰγόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Perfect: πᾰρᾰγείοχᾰ

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	πᾰρᾰγείοχᾰ	πᾰρᾰγείοχᾰς	πᾰρᾰγείοχε(ν)	πᾰρᾰγειόχᾰτον	πᾰρᾰγειόχᾰτον	πᾰρᾰγειόχᾰμεν	πᾰρᾰγειόχᾰτε	πᾰρᾰγειόχᾱσῐ(ν)
	subjunctive	πᾰρᾰγειόχω	πᾰρᾰγειόχῃς	πᾰρᾰγειόχῃ	πᾰρᾰγειόχητον	πᾰρᾰγειόχητον	πᾰρᾰγειόχωμεν	πᾰρᾰγειόχητε	πᾰρᾰγειόχωσῐ(ν)
	optative	πᾰρᾰγειόχοιμῐ, πᾰρᾰγειοχοίην	πᾰρᾰγειόχοις, πᾰρᾰγειοχοίης	πᾰρᾰγειόχοι, πᾰρᾰγειοχοίη	πᾰρᾰγειόχοιτον	πᾰρᾰγειοχοίτην	πᾰρᾰγειόχοιμεν	πᾰρᾰγειόχοιτε	πᾰρᾰγειόχοιεν
	imperative		πᾰρᾰγείοχε	πᾰρᾰγειοχέτω	πᾰρᾰγειόχετον	πᾰρᾰγειοχέτων		πᾰρᾰγειόχετε	πᾰρᾰγειοχόντων
		active
infinitive		πᾰρᾰγειοχέναι
participle	m	πᾰρᾰγειοχώς
	f	πᾰρᾰγειοχυῖᾰ
	n	πᾰρᾰγειοχός
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Perfect: πᾰρᾰγέωχᾰ

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	πᾰρᾰγέωχᾰ	πᾰρᾰγέωχᾰς	πᾰρᾰγέωχε(ν)	πᾰρᾰγεώχᾰτον	πᾰρᾰγεώχᾰτον	πᾰρᾰγεώχᾰμεν	πᾰρᾰγεώχᾰτε	πᾰρᾰγεώχᾱσῐ(ν)
	subjunctive	πᾰρᾰγεώχω	πᾰρᾰγεώχῃς	πᾰρᾰγεώχῃ	πᾰρᾰγεώχητον	πᾰρᾰγεώχητον	πᾰρᾰγεώχωμεν	πᾰρᾰγεώχητε	πᾰρᾰγεώχωσῐ(ν)
	optative	πᾰρᾰγεώχοιμῐ, πᾰρᾰγεωχοίην	πᾰρᾰγεώχοις, πᾰρᾰγεωχοίης	πᾰρᾰγεώχοι, πᾰρᾰγεωχοίη	πᾰρᾰγεώχοιτον	πᾰρᾰγεωχοίτην	πᾰρᾰγεώχοιμεν	πᾰρᾰγεώχοιτε	πᾰρᾰγεώχοιεν
	imperative		πᾰρᾰγέωχε	πᾰρᾰγεωχέτω	πᾰρᾰγεώχετον	πᾰρᾰγεωχέτων		πᾰρᾰγεώχετε	πᾰρᾰγεωχόντων
		active
infinitive		πᾰρᾰγεωχέναι
participle	m	πᾰρᾰγεωχώς
	f	πᾰρᾰγεωχυῖᾰ
	n	πᾰρᾰγεωχός
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Further reading

• παράγω in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
• “παράγω”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
• “παράγω”, in Slater, William J. (1969) Lexicon to Pindar, Berlin: Walter de Gruyter
• G3855 in Strong, James (1979) Strong’s Exhaustive Concordance to the Bible
• Woodhouse, S. C. (1910) English–Greek Dictionary: A Vocabulary of the Attic Language‎^[1], London: Routledge & Kegan Paul Limited.
  • amiss idem, page 27.
  • astray idem, page 48.
  • befool idem, page 69.
  • beguile idem, page 71.
  • bring idem, page 99.
  • cheat idem, page 127.
  • cozen idem, page 181.
  • dazzle idem, page 197.
  • deceive idem, page 200.
  • defraud idem, page 206.
  • delude idem, page 209.
  • dupe idem, page 256.
  • hoax idem, page 402.
  • impose idem, page 423.
  • introduce idem, page 455.
  • lead idem, page 481.
  • mis idem, page 532.
  • misdirect idem, page 533.
  • misguide idem, page 534.
  • mislead idem, page 534.
  • pervert idem, page 609.
  • present idem, page 636.
  • raise idem, page 669.
  • seduce idem, page 748.

Greek

Etymology

From Ancient Greek παράγω (parágō). Morphologically παρ- (par-) +‎ άγω (ágo).

Pronunciation

• IPA^(key): /paˈra.ɣo/

Verb

παράγω • (parágo) (past παρήγαγα, passive παράγομαι)

1. to produce, generate

Conjugation

This verb needs an inflection-table template.

Related terms

• see: αναπαράγω (anaparágo, “to reproduce”)